خانه » دسته‌بندی " اخبار فرهنگی هنری " (برگه 9)
نمایش مطالب دسته بندی : اخبار فرهنگی هنری

جشنواره گردشگری غذاهای بومی محلی در ایرانشهر

جشنواره گردشگری غذاهای بومی محلی در ایرانشهر ,هنرمندان بلوچستان

جشنواره گردشگری غذاهای بومی محلی در ایرانشهر

جشنواره گردشگری غذاهای بومی و محلی(چنگال) با حضور فرماندار، مسئولان فرهنگی و شماری از مردم ایرانشهر در این شهرستان برگزار شد.

به گزارش سایت هنرمندان بلوچستان به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان از زاهدان  ،داوودی فرماندار شهرستان ایرانشهر در حاشیه این جشنواره  اظهار داشت: احیا و زنده نگه داشتن غذاهای بومی و محلی علاوه بر حفظ آنها سبب معرفی این منطقه به گردشگران می شود. نبی بخش داوودی با تاکید بر سلامت جامعه و استفاده از غذاهای سنتی منطقه افزود: در واقع با زنده نگه داشتن آداب و رسوم فراموش شده می توان به سلامت جامعه و نسل های آینده کمک کرد تا کمتر به سراغ فست فود بروند. وی با تاکید بر همراهی مردم و مسئولان در برگزاری چنین جشنواره هایی گفت: باید تلاش کرد تا آداب و رسوم گذشته را با حفظ اصالت آن به نسل های آینده تحویل داد. داودی بیان کرد: در کنار برگزاری جشنواره های محلی می توان از ظرفیت روستاها برای نشان دادن فرهنگ غنی این مناطق بهره برد. وی تصریح کرد: اگر نهادهای فرهنگی به این مهم توجه و زمینه ‌ی شناساندن آن را به مردم فراهم کنند، همگان تشنه ‌ی فرهنگ اصیل این مرز و بوم خواهند شد. فرماندار ایرانشهر گفت: امروز همچنین در کنار جشنواره غذاهای بومی و محلی شاهد هنر نمایی جوانان در بازی‌های بومی - محلی منطقه بودیم. ایرانشهر در 340 کیلومتری جنوب زاهدان مرکز استان سیستان و بلوچستان واقع شده است.

مهتابِ سوزن‌دوزی پشت غبار بی‌مهری

مهتابِ سوزن‌دوزی پشت غبار بی‌مهری,هنرمندان بلوچستان

مهتابِ سوزن‌دوزی پشت غبار بی‌مهری

قصه زندگي زنان روستا از همين‌جا آغاز مي‌شود؛ از نخ‌هاي رنگارنگ روي پارچه، از سوزن‌هاي باريک و آينه‌هاي ظريف در ميان لباس. قصه زندگي آنها به نخ و سوزن گره خورده است. به گزارش سایت هنرمندان بلوچستان به نقل از سلامت نیوز، وقایع اتفاقیه نوشت: هزار خوشي و ناخوشي که در قاسم‌آباد مي‌گذرد و مردمش سر گلايه را براي هيچ‌کس باز نمي‌کنند. زندگي زنان بلوچ، مادرانشان و شايد دختران آينده همين است، همين روز و شب سوزن‌دوزي زير آفتاب تفته بلوچستان در روز و نور کم‌رمق چراغ در شب. مردان روستا به اميد تأمين حداقل‌ها، روستا را ترک کرده‌اند و راهي غربت شده‌اند. غربتشان از بندرعباس و عسلويه شروع مي‌شود و تا امارات متحده‌عربي و قطر هم کش مي‌آيد. هر کس به نسبت انگيزه‌اش، يکي از اينها را انتخاب مي‌کند اما سرانجام همه يکي است، دوري از خانه و زندگي در پانسيون‌هاي کارگري. همسر و فرزندانشان اما در قاسم‌آباد مانده‌اند و براي همين است که حيات هنوز در اينجا ادامه دارد. تا چند سال پيش مردان کشاورزي کرده‌اند اما حالا آبي براي کشاورزي نيست. راه بعدي سوخت‌بري است. «سوخت‌بري کنند، مردم مي‌گويند قاچاق است و گناه، نان حرام، براي همين دلشان به اين کار راضي نيست.» زنان اما از همان اوایل خروس‌خوان مي‌نشينند پاي بساط سوزن‌دوزي. از صبح تا زماني که ديگر سوي چشمانشان توان حرکت روي نقش‌هاي پارچه را نداشته باشد. از کارشان لذت مي‌برند اگر دلال‌ها بگذارند، اگر پاي سوزن‌دوزي‌هاي تقلبي از بلوچستان بريده شود و دختران «مهتاب» اصالت بلوچ‌دوزي را براي هميشه حفظ کنند. اگر يک ارگان رسمي پيدا شود که پشت صدها زن سوزن‌دوز بلوچ بايستد. آن‌وقت زندگي برايشان زيبا‌تر از گذشته خواهد شد؛ «خرج زندگي‌شان را مي‌دهند، بچه‌ها را مي‌فرستند مدرسه و دانشگاه، جهيزيه مي‌خرند و ازدواج مي‌کنند.» قصه زندگی زنان روستا از همین جا آغاز می شود.
دختران مهتاب، دختران اميد 15 کيلومتر از شهر بمپور به سمت غرب، روستايي مملو از نخل‌هاي خرما و ريگ‌هاي داغ، روز با گره‌هاي سوزن بيدار مي‌شود و شب با نقش‌هاي رنگارنگ روي پارچه به خواب مي‌رود. از چهار سال پيش که مهتاب قاسم‌آباد و زنانش را تنها گذاشته، همه آنها را با نام دختران مهتاب مي‌شناسند. آوازه مهتاب، يکي از بزرگ‌ترين زنان سوزن‌دوز بلوچ به بيرون از مرز‌هاي کشور هم رسيده است و حالا زينب، برادرزاده مهتاب و زنان ديگر روستاي قاسم‌آباد راه او را ادامه مي‌دهند. کار همه زنان روستا سوزن‌دوزي است. مردان يا بيکارند و درگير اعتياد يا براي تأمين مخارج زندگي به شهر مهاجرت کرده‌اند. زينب نوروزي پس از مرگ عمه‌اش، مهتاب يک کارگاه سوزن‌دوزي در روستا به راه انداخته و بيشتر از صد زن را در کنار هم جمع کرده است. خودش مي‌گويد هر کاري مي‌کند، براي منافع همين زنان است و البته يکي از اهداف مشترک همه آنها حفظ سوزن‌دوزي اصيل بلوچستان و يادگاري که مهتاب و گذشتگان برايشان به‌جا گذاشته‌اند. زينب نوروزي از شرايط زنان روستا و سوزن‌دوزي در اين منطقه به «وقايع‌اتفاقيه» مي‌گويد: زنان روستا اغلب سوزن‌دوزي را از مادرانشان مي‌آموزند. اين تنها منابع درآمد اهالي روستاست. مي‌شود با قاطعيت گفت که اقتصاد روستا روي دست زنان مي‌چرخد، آن‌هم به وسيله سوزن‌دوزي. مثل زنان کلپورگان که روستایشان به وسيله سفالگري آنها اداره مي‌شود. همه زنان بايد شغلي داشته باشند، شغل و منبع درآمد ميان همه مشترک است. دختران وقتي به سني برسند که بتوانند سوزن به دست بگيرند، راهي بازار کار مي‌شوند. مثل مادرانشان، مادربزرگ‌هايشان و هر زني که تاکنون در بلوچستان زاده شده است. اين‌طور نيست که سوزن‌دوزي را به بچه‌هاي خودشان توصيه کنند اما مي‌دانند که آخر و عاقبت، اين کار و شغل دخترانشان خواهد شد.» سوزن‌دوزي اما آن‌قدرها هم برايشان سودي ندارد؛ به‌ويژه از چند وقت پيش که سوزن‌دوزي‌هاي افغان وارد بازار شده‌اند، کار سوزن‌دوزهاي بلوچ کساد شده است. آنها سوزن‌دوزي غير‌اصيل و بي‌کيفيتي را وارد بازار مي‌کند که دير يا زود به سوزن‌دوزي‌هاي اصيل ضربه مي‌زند. همين حالا هم اثرش را روي کار زنان بلوچ گذاشته و کسي حاضر نمي‌شد با وجود سوزن‌دوزي‌هاي افغان، کار اصيل و‌ گرانقيمت را بخرد. همين موضوع از چند سال پيش معيشت زنان قاسم‌آباد و ديگر سوزن‌دوزهاي اصيل را تحت‌تأثير قرار داده است. زينب مي‌گويد اما زنان روستا با همين کار کنار هم خوشند. با توانايي‌ای که دارند تا حالا چند نفر از بچه‌هاي روستا را به دانشگاه فرستاده‌اند. خيلي از سوزن‌دوزها خودشان محصلند و براي شهريه دانشگاهشان سوزن‌دوزي مي‌کنند. عصرهاي تابستان و بهار توي روستا جمع مي‌شوند و به صورت دسته‌جمعي سوزن‌دوزي مي‌کنند. کارگاه مکان مشخصي ندارد اما همه تحت حمايت و مديريت زينب کار مي‌کنند. بيشتر زنان در خانه‌هايشان سوزن‌دوزي مي‌کنند اما گاهي هم دور هم جمع مي‌شوند و کنار هم کار مي‌کنند. هيچ‌کدام شايد ندانند که در جهان روزي به نام زنانِ روستايي وجود دارد. روزي که همه جهان به‌خاطر رنج‌هايي که آنها مي‌کشند و به بقاي جهان کمک مي‌کنند، ستايشگر آنان است. افغان‌دوزي، بلاي جان سوزن‌دوزي اصيل آنها که سوزن‌دوزي را با روش و تکنيک‌هاي سنتي ادامه داده‌اند، اغلب شاگردان زينب يا مهتاب هستند. چند سال پيش شکلي از سوزن‌دوزي که پيش از آن هم در ميان زنان بلوچ مرسوم نبود، وارد بازار شد. سوزن‌دوزي که برخلاف بلوچ‌دوزي‌ها با رو‌دوزي آغاز مي‌شود و کيفيت بسيار پاييني نسبت به دوخت‌ها اصيل بلوچ دارد. اين سوزن‌دوزها طرح‌هاي غير‌اصولي را هم براي دوخت انتخاب مي‌کنند. طرح‌هايي که هيچ ربطي به سوزن‌دوزي بلوچي ندارد. این سبک از سوزن دوزی البته در کشورهایی مانند افغانستان و در میان سوزن‌دوزهای آنجا رواج دارد. اما مساله بر سر تفاوت آن با سوزن‌دوزی بلوچی در ایران است. زينب مي‌گويد: «از چند سال پيش برخي از صنعتگران با تغيير روش سوزن‌دوزي از زير‌دوزي به رودوزي که بسيار ساده‌تر است و کيفيت پاييني هم دارد، بازار را خراب کردند. پايين بودن قيمت اين نوع دوخت باعث برهم خوردن بازار شد. کاري که انجامش زمان زيادي نمي‌گرفت و در عوض سود زيادي به همراه داشت؛ هم صنعتگران را مجذوب خود کرد و هم خريداراني که تفاوت اين دو را نمي‌دانستند. عده‌اي که مي‌خواستند با کار کمتر پول بيشتري به دست بياورند، اين شکل از سوزن‌دوزي را روانه بازار کردند و ميراث فرهنگي هم با آنها همصدا شد و با اين افراد همکاري کرد. ديگر هيچ‌کس براي کار سخت و اصيل ما ارزش قائل نيست. درآمد ما آن زماني که خبري از سوزن‌دوزي‌هاي افغان در بازار نبود، بهتر بود. چرخه زندگي سوزن‌دوزهاي اين روستا هم آن زمان بهتر مي‌چرخيد اما همين که اين شکل از سوزن‌دوزي وارد بازار شد، همه چيز را خراب کرد. حالا بازار پر از سوزن‌دوزي‌هاي افغان است کل بازار دست دلال‌ها و افغان‌هاست با تمام سختي اما در طول اين سال‌ها، کيفيت سوزن‌دوزي ما تغييري نکرده اما چه فايده دارد وقتي ميراث فرهنگي هيچ ارزشي براي اين کار قائل نباشد. من و صنعتگرانم کار سخت و اصيل مي‌کنيم و همه ما اين را از مهتاب به يادگار داريم. دوختن يک تکه پارچه با روش درست و اصيل چند ماه طول مي‌کشد اما لباس‌هاي افغان‌دوز در مدت چند روز آماده و راهي بازار مي‌شود.» او توضيح مي‌دهد که با وجود کيفيت پايين اين لباس‌ها طرفداران آنها زياد شده‌اند. شايد اولين دليل قيمت پايين و استفاده از رنگ‌هاي جذاب در اين نوع دوخت‌ها باشد. «براي رنگش هيجان دارند. رنگ‌هاي زيبايي در اين لباس‌ها به کار مي‌رود، براي اينکه خريدار اصول و کيفيت دوخت را فراموش کند و جذب زيبايي‌هاي ظاهري شود. بعضي‌ها اصلا تشخيص نمي‌دهند. خيلي از مسئولان ميراث فرهنگي هم حتي متوجه موضوع نمي‌شوند. براي همين است که وقتي به دوخت‌هاي افغان اعتراض مي‌کنيم، آنها هيچ واکنشي نشان نمي‌دهند و از اين دوخت‌ها حمايت هم مي‌کنند؛ البته نمي‌شود گفت فقط مسئله اطلاع نداشتن است. حتما عده‌اي از رواج اين شکل از سوزن‌دوزي سود مي‌برند. سوزن‌دوزي‌هاي افغان کمر اقتصاد منطقه را خم کرده است. شرايط اقتصادی مردم خوب نيست و ترجيح مي‌دهند جنس ارزان بخرند. زينب و شاگردانش اما کار اصيل خودشان را ادامه مي‌دهند. «همه حتي شاگردانم مي‌گويند سخت‌گيري‌هايم به مهتاب رفته. دختران ديگر مهتاب هم همان‌طورند، اگر نصف پارچه سوزي‌دوزي را بدوزيم و وسط کار اشتباهي کرده باشيم، آن‌قدر عذاب وجدان مي‌گيريم که تمام کار را باز مي‌کنيم و از اول شروع مي‌کنيم. مهتاب اين را براي ما به ميراث گذاشته اما کساني مي‌خواهند آن را از ما بگيرند.» ميراث فرهنگي حامي اصلي تقلبي‌ها صحبت از ميراث فرهنگي که مي‌شود، چند ثانيه‌اي مکث مي‌کند، انگار نمي‌داند بايد از کجا شروع کند؛ از راه ندادن او به نمايشگاه‌هاي صنايع دستي، از بي‌مهري به صنعتگرانش يا از تلاش براي حذف نام مهتاب. «سنگ‌اندازي‌ها و رفتاري که ميراث فرهنگي به‌عنوان حامي ظاهري ما مي‌کند، هيچ ارگان ديگري نکرده است. ما مي‌خواهيم از حق صنعتگرانمان دفاع کنيم، ميراث فرهنگي اما نمي‌دانم چرا اين را تحمل نمي‌کند. ما مي‌خواهيم سوزن‌دوزها بيمه و حداقل حقوق خود را داشته باشند. در صدور کارت‌هاي ما تأخير ايجاد مي‌شود. هر صنعتگري بايد اين کارت را داشته باشد تا بتواند از مزاياي حداقلي صنعتگري برخورد‌دار شود اما اين کارت‌ها در اختيار افرادي قرار مي‌گيرد که اصلا صنعتگر نيستند و تنها به‌واسطه رابطه‌اي که با برخي مديران دارند، از مزياي صنعتگري استفاده مي‌کنند.» آنچه زينب مي‌گويد، نشان مي‌دهد که سازمان ميراث فرهنگي که انتظار مي‌رود حامي زنان سوزن‌دوز باشد، در برابر اين گروه از سوزن‌دوزها قرار گرفته است. نکته جالب اما اين است که ميراث فرهنگي هيچ تلاشي نمي‌کند تا از تمامي سوزن‌دوزها حمايت کند و آنها که کار بي‌کيفت روانه ابزار مي‌کنند را با اصول اصلي سوزن‌دوزي آشنا کند. زينب اما مي‌گويد مشکلي با اين افراد ندارد و حاضر است براي يادگيري آنها در فرم اصيل سوزن‌دوزي تلاش کند: «آنها هم مثل ما از اين راه نان مي‌خورند. نمي‌خواهم نان سفره‌شان قطع شود. بيايند ياد بگيرند و کار کنند و ادامه راه باشند، بهتر است تا اينکه هم به ما و هم به اين حرفه و صنعت ضربه بزنند. ما موافق آنها هستيم اما به شرطي که راه و روش صحيح را ياد بگيرند.» ميراث فرهنگي نمي‌خواهد سوزن‌دوزي اصيل را با نام مهتاب و بعد از او با نام زينب بشناسد. اين چالش‌ها با مهتاب هم بوده اما زينب مي‌گويد مهتاب اهل تسامح و مدارا بود و سکوت مي‌کرد. «با مهتاب هم اين طور رفتار شد، با شهناز ايرندگي هم همين‌طور رفتار کردند. شهناز يک روز هم طعم آسايش را نچشيد. شهناز هنوز زنده است اما الزايمر گرفته و ديگر سوزن‌دوزي نمي‌کند، همين اواخر با هزار جور زحمت توانستيم بيمه‌اش را درست کنيم. سر همين موضوع هم درگيري ديگري با ميراث داشتيم و اختلافشان با من بيشتر شد. نگذاشتند نمايشگاه برويم و کارها ماند روي دستمان. مهتاب و امثال آنها بي‌سواد بودند و اصلا ميراث فرهنگي قراردادها را به اين افراد نشان نمي‌داد؛ براي همين آخرش هيچ چيز نصيبشان نشد و دستشان را نگرفت.» به نظر مي‌رسد سود دلالان در اين است که سوزن‌دوزي غير‌اصلي در بازار رواج خودش را داشته باشد. براي دلالان سوزن‌دوزي مهم نيست؛ چند نفر در روستاهاي بلوچستان از اين راه خرج زندگي‌شان را مي‌دهند. آن‌طور که زينب مي‌گويد، ميراث فرهنگي يکي از ارگان‌هاي حامي زنان سوزن‌دوز نیست و تأکید می کند اقدامات ارگان‌های دیگر هم مثل پارک علم و فناوری استان در زمینه تجاری‌سازی کمکی به اقتصاد زنان سوزن‌دوز نمی‌کند و در آینده ضربه بیشتری به هنر و اقتصاد سوزن‌دوزی بلوچ خواهد زد. زینب می‌گوید حکایت بلوچ‌دوزی و فعالیت‌های پارک علم و فناوری استان را در آینده نزدیک به طور مستدل و مستند نقد خواهد کرد. داستان يک هديه فروردين امسال تصوري از اکبر ترکان، مشاور رئيس‌جمهوري و دبير شوراي‌عالي مناطق آزاد و ويژه اقتصادي منتشر مي‌شود که در کنار رئيس‌جمهوري ايستاده است. ترکان با افتخار تکه پارچه‌اي که به سوزن‌دوزي مزين شده را به‌عنوان هديه‌اي از صنايع دستي مناطق آزاد کشور به رئيس‌جمهوري تقديم مي‌کند. حسن روحاني با لبخند پارچه را تحويل مي‌گيرد اما تنها چشم‌هاي ريزبين زينب و ديگر سوزن‌دوزهاي بلوچ در همان نگاه اول متوجه مي‌شوند که هديه به رئيس‌جمهوري اصالت طرح و نقش بلوچ دوزی ها را ندارد. زینب درباره این هدیه فاخر می‌گوید: برای تشخیص اصالت دوخت که حتما باید پشت پارچه را دید و درباره اصالت طرح و نقش هم بهترین کارشناس می تواند یک سوزن‌دوز قدیمی و خبره درباره نام و طرح نقوش نظر خواست زینب می گوید کاش مدیران استانی در انتخاب هدایای بومی و فرهنگی دقت لازم را داشته باشند چرا که هدایای بدون اصالت بومی سوزن‌دوزی بلوچستان را نابود می کند و به سوزن‌دوزی‌های دلال دوز اعتبار می دهد. زينب مي‌گويد تعجب مي‌کند از اينکه کار افغان‌دوز را با آن طرح و کيفيت به نام سوزن‌دوزي بلوچ به رئيس‌جمهوري مي‌دهند. گلايه او از اين است که براي هيچ‌کس اهميتي ندارد اگر ميراث چندهزار ساله زنان بلوچ براي همشه نابود شود. ميراثي که او و اجدادش با تمام توان براي زنده نگه‌داشتنش مبارزه کرده‌اند. «من مي‌گويم احتمالا ميراث فرهنگي تفاوت سوزن‌دوزي اصيل با غير‌اصيل را نمي‌داند. شايد به نظر عجيب باشد اما اگر مي‌دانند پس چرا از ما حمايت نمي‌کنند. مگر وظيفه ميراث فرهنگي اين نيست که هنر اصيل را زنده نگه دارد؟ اگر مي‌دانند کدام کار اصيل است و کدام نه، چرا سوزن‌دوزهاي اصيل بيمه نمي‌شوند. چرا افراد ديگري جاي ما به نمايشگاه مي‌روند و اجناسشان به‌عنوان برند مطرح مي‌شود. اگر اين نباشد، بايد گزينه ديگري را مطرح کنم که خيلي هم خوشايند نيست. غير‌از اين است که منفعت ميراث فرهنگي در حمايت از سوزن‌دوزهاي افغان است. غير‌از اين است که افرادي از نابودشدن سوزن‌دوزي بلوچي سود مي‌برند؟ اگر بر فرض هم اين تفاوت را درک کنند، عمدا اين کار کرده و سعي مي‌کنند بازار را به سوزن‌دوزهاي غير‌اصيل بسپرند. هزار و يک سؤال بي‌جواب در ذهن زينب باقي مانده است. سؤال‌هايي که او تاکنون براي آن جوابي پيدا نکرده اما تنها چيزي که مي‌داند، اين است که هرگاه خواسته از سوزن‌دوزي بلوچي دفاع کند، ميراث فرهنگی دربرابر او قرار گرفته است.» قاسم‌آباد، مهد سوزن‌دوزي اصيل و پرورش آن است. پس چرا وقتي معاون و رؤساي کشوري مي‌آيند، آنها را نمي‌آورند تا اينجا را ببينند، تا ببينند مردم مهد سوزن‌دوزي چطور و در چه شرايطي زندگي مي‌کنند؟ چرا نمي‌خواهند آنها اوضاع زندگي يک سوزن‌دوز اصيل را ببينند؟ چرا مي‌روند در فروشگاه‌هاي شيک و اجناس بي‌کيفيت را به‌عنوان سوغاتي بلوچستان به آنها هديه مي‌دهند. قاسم‌آباد پس از به حاشيه رفتن هنرش روستاي قاسم‌آباد ديگر خشک‌خشک شده، اثري از آب و آباداني در روستا نيست. وقتي آب نباشد کشاورزي و دامپروري هم از بين مي‌رود. حالا فقط همين سوزن‌دوزي براي مردم روستا مانده تا از طريق آن گذران زندگي کنند اما همين را هم دارند نابود مي‌کنند. دو ماه پيش تازه آب شيرين به روستا لوله‌کشي شده و پيش‌ازاين آب شرب هم جيره‌بندي بود. هيچ‌کس به اين روستا نمي‌آيد تا ببيند يکي از پرطرفدار‌ترين هنرهاي دستي جهان از کجا اشاعه پيدا مي‌کند. سخت‌ترين روزها براي زينب، روزهايي بوده که مي‌ديده زنان روستا باوجود کارکردن مداوم، لنگ چند هزار تومان پول مانده‌اند. مي‌گويد نمي‌تواند ببيند که اين همه هنر، زيبايي و استعداد هرز مي‌رود و سودش نصيب کساني مي‌شود که حتي در يک‌دهم از اين سختي هم شريک زنان روستا نيستند. زينب مي‌گويد: خيلي از سوزن‌دوزهاي من آب مرواريد گرفته‌اند اما نمي‌توانند عينک بخرند يا چشم‌هايشان را عمل کنند. بيمه اما به‌جاي اين افراد به کساني تعلق مي‌گيرد که اصلا نخ و سوزن را نمي‌شناسند. بيشتر سوزن‌دوزهاي من بيمه نيستند. با وجود سال‌ها کار ميراث فرهنگي، يک روز بيمه هم براي آنها در نظر نمی‌گیرند و دليلش را نمي‌د‌انم. بايد برويم از خود اين مسئولان بپرسيم. همه اينها براي اين است که در ايرانشهر قانون وجود ندارد. اکثر سوزن‌دوزها از صبح که بيدار مي‌شوند سوزن‌دوزي مي‌کنند تا موقع ناهار. بعد از آن تا شب و موقع خواب ادامه مي‌دهند. شب و روزشان شده سوزن‌دوزي، چون چرخ زندگي‌شان غير‌از اين نمي‌چرخد. همه سوزن‌دوزهاي زينب بعد از پايان کار و فروش لباس‌ها پول مي‌گيرند اما اگر کسي مشکل اقتصادي داشته باشد، بچه‌هايش در حال تحصيل باشند يا شهريه دانشگاه داشته باشد، زينب و بقيه تلاش مي‌کنند تا ابتداي کار به او پيش‌پرداخت داده شود. «بستگي به کار دارد اما اين اتفاق کم پيش مي‌آيد که بتوانيم پول صنعتگران را پيش از آماده‌شدن لباس‌ها يا حتي فروششان بدهيم.» زينب درباره درآمد زنان سوزن‌دوز هم مي‌گويد: «اگر يک دست لباس بلوچي را يک ميليون و پانصد هزار تومان در نظر بگيريم، يک ميليون و 200 هزار تومان به هر سوزن‌دوز مي‌رسد. يک دست لباس سه تا چهار ماه طول مي‌کشد؛ يعني هر سوزن‌دوز در ماه در نهايت 300 يا 400 هزار تومان در آمد دارد. تازه بايد خيلي خوش‌شانس باشيم که کسي به دوخت لباس اصيل اهميت بدهد و از ما خريد کند، در غير‌اين صورت همان دوخت‌ها هم روي دستمان مي‌ماند.» زینب می گوید اما همچنان امیدوار برای حفظ و احیا بلوچ‌دوزی تلاش می‌کند : زمستان گذشته مطالعات بین المللی بازاریابی بلوچ دوزی دختران مهتاب در امارات متحده عربی انجام شده است و در حال حاضر هم در مرحله برند‌سازی هستیم و برای جذب سرمایه‌گذار هم اقداماتی کرده ایم. گذر زمان نشان خواهد داد که آیا پروژه دختران مهتاب در حفظ و احیای بلوچ‌دوزی موفق‌تر است یا برنامه‌های فرمایشی و آماری متولیان صنایع دستی در استان.
سلامت نیوز: مهتابِ سوزن‌دوزی پشت غبار بی‌مهری

شهرهای سیستان و بلوچستان از نداشتن “پلاتو تئاتر” رنج می‌برند

شهرهای سیستان و بلوچستان از نداشتن "پلاتو تئاتر" رنج می‌برند ,هنرمندان بلوچستان

شهرهای سیستان و بلوچستان از نداشتن "پلاتو تئاتر" رنج می‌برند

مدیرکل فرهنگ و ارشاد سیستان و بلوچستان گفت: وجود ظرفیت‌های هنری فراوان در استان به‌ویژه در بخش تئاتر توجه به ایجاد پلاتوهای تئاتر در شهرستان‌های مختلف را ضروری کرده است.

به گزارش سایت هنرمندان بلوچستان به نقل از خبرگزاری تسنیم از زاهدان، به‌نقل از روابط‌عمومی فرهنگ و ارشاد ‌استان سیستان و بلوچستان، حسین مسگرانی در آئین اختتامیه بیست و هفتمین جشنواره تئاتر استانی سیستان و بلوچستان اظهار داشت: وجود ظرفیت‌های هنری فراوان در استان به ویژه در بخش تئاتر توجه به ایجاد پلاتوهای تئاتر در شهرستان‌های مختلف را ضروری کرده است. مدیرکل فرهنگ و ارشاد سیستان و بلوچستان گفت: بیست و هفتمین جشنواره تئاتر استانی سیستان و بلوچستان را می‌توان از جمله متفاوت‌ترین جشنواره‌های تئاتر در استان ذکر کرد. وی پیوند جشنواره با اجراهای عمومی را یکی از ویژگی‌های منحصر به‌فرد بیست و هفتمین جشنواره تئاتر استانی عنوان کرد و افزود: هر یک از تئاترهای صحنه‌ای 5 اجرای عمومی داشتند. همچنین در کنار تئاترهای صحنه‌ای برای نخستین بار تئاترهای خیابانی از سراسر استان به زاهدان آمدند و از 18 تا23 شهریورماه در پارک‌ها و میادین زاهدان به اجرای عمومی پرداختند. مسگرانی نگارش تمام کارهای نمایشی بیست و هفتمین جشنواره تئاتر استانی توسط نویسندگان بومی را گامی ارزنده برای پیشرفت و ترقی این هنر در سال‌های آینده در استان توصیف کرد و گفت: حضور هنرمندان از شهرستان‌های هیرمند و قصرقند برای نخستین بار در این جشنواره با تمام کمبودها نشان می‌دهد تئاتر استان به بلوغ نزدیکتر شده و می‌تواند در جشنواره‌های منطقه‌ای و کشوری حضور پیدا کند. به گزارش تسنیم، بیست و هفتمین جشنواره تئاتر سیستان و بلوچستان در قالب 20 اثر صحنه‌ای و خیابانی از 19 تا 23 شهریورماه در زاهدان برگزار شد.

شب‌های فرهنگی سیستان و بلوچستان در برج میلاد

شب‌های فرهنگی سیستان و بلوچستان در برج میلاد ,هنرمندان بلوچستان

شب‌های فرهنگی سیستان و بلوچستان در برج میلاد

شب‌های فرهنگی سیستان و بلوچستان از فردا26 شهریور ماه به مدت 2روز به همت انجمن هفت‌سیب و دبیرخانه فرهنگی کلانشهر‌ها در برج میلاد برگزار شد. به گزارش سایت هنرمندان بلوچستان به نقل از خبرنگار ایلنا نمایش و فروش صنایع دستی سیستان و بلوچستان و خوراکی‌های بومی از حواشی شب‌های سیستان وبلوچستا‌ن بود . اجرای‌ موسیقی بومی و آیینی از بخش‌های متفاوت این برنامه است.حضور"شیر‌محمد اسپندار" و اجرای دوئلی توسط وی  از ساعت 21 تا 22 بخش ویژه شب‌های سیستان وبلوچستان بود . شب‌های فرهنگی استان سیستان و بلوچستان به میزبانی هنرمندان و اهل فرهنگ آن استان در برج میلاد تهران فرصت مناسبی است برای آشنایی با بخشی از ابعاد اجتماعی، فرهنگی،دینی ، سیاسی ، جغرافیایی،مردم شناسی، تاریخی و گردشگری سیستان و بلوچستان به عنوان بخشی بزرگ و میراثی جاودانه برای ایران زمین است.  استان پهناور سیستان و بلوچستان از شمال به خراسان جنوبی از مغرب به استان‌های کرمان و هرمزگان از جنوب به دریای عمان و از شرق به کشورهای پاکستان و افغانستان محدود می شود. این در حالی است که این خطه فرهنگ و تمدنی ریشه دار و غنی را از روزگاران کهن به ارث برده است که از آثار باشکوه آن می‌توان به شهرسوخته ،نیایش گاه دهانه غلامان، کاخ اشکانی،کوه خواجه ،ابزار سنگی لادیز،  ماشکید،محوطه‌های باستانی بمپور و سرباز اشاره کرد.

اعزام 25 صنعتگر و هنرمند سیستان وبلوچستان به جشنواره شبهای فرهنگی

اعزام 25 صنعتگر و هنرمند سیستان وبلوچستان به جشنواره شبهای فرهنگی,هنرمندان بلوچستان

اعزام 25 صنعتگر و هنرمند سیستان وبلوچستان به جشنواره شبهای فرهنگی

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری سیستان و بلوچستان گفت: 25 صنعتگر و هنرمند فعال در حوزه صنایع دستی استان برای شرکت در جشنواره شب های فرهنگی به تهران اعزام شدند.

به گزارش سایت هنرمندان بلوچستان به نقل از خبرنگار گروه استان های  باشگاه خبرنگاران جوان از زاهدان   کامبیز مشتاق گوهری گفت: این جشنواره در کل تابستان با حضور هنرمندان استان های مختلف کشور در محل برج میلاد تهران برگزار شده است. وی افزود: اختتامیه جشنواره شب های فرهنگی در روزهای 26 و 27 شهریور به هنرمندان و صنعتگران سیستان و بلوچستان اختصاص یافته است. وی گفت: هنرمندان و صنعتگران سیستان و بلوچستان در بخش های مختلف از جمله موسیقی محلی، رقص چوب، پخت غذاهای محلی و صنایع دستی در این 2 روز به صورت نمایشگاه و کارگاه آموزشی اجرای برنامه دارند. مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری سیستان و بلوچستان تصریح کرد: همچنین عکس های گرفته شده از ظرفیت های گردشگری و طبیعی استان در این جشنواره در معرض دید عموم قرار می گیرد. مشتاق گوهری افزود: این جشنواره به منظور معرفی داشته ها و ظرفیت های فرهنگی و هنری سیستان و بلوچستان و آشنا کردن مردم پایتخت با آداب، رسوم و توانمندی های این استان توسط این مجموعه با همکاری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان 26 و 27 شهریور از ساعت 18 تا 24 در برج میلاد تهران برگزار می شود.  سیستان و بلوچستان با دارا بودن هزار و 700 اثر تاریخی، فرهنگی و غیره در 19 شهرستان یکی از استان های غنی کشور به لحاظ داشته های باستانی، تاریخی، فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری است که به گفته کارشناسان به اندازه یک کشور جاذبه تاریخی و گردشگری دارد. سواحل زیبای ماسه ای و صخره ای، آثار تاریخی شهر سوخته و قلعه های باستانی، آب و هوای سرد و گرم، آبشارها و چشمه های آب گرم، باغات میوه های سردسیری و گرمسیری، نخیلات و مرکبات، غارها، رودخانه های سرسبز و پرآب، سنگ نگاه ها، محوطه های تمدنی و تاریخی بخشی از جاذبه های تاریخی و گردشگری در سطح استان سیستان و بلوچستان است که هنوز برخی از آنها در کشور ناشناخته مانده است. در این میان لادیز و تمین میرجاوه، چشمه آبگرم بزمان، سراب یدوک، مجموعه تاریخی بمپور، دامن، کوه خضر ایرانشهر، کوه میتک، دورک، گورناگان، کوه روک، لهاباد، پیشین و دره سرباز، ایرندگان، تفتان جنوبی، کارواندر، سنگان، گلفشان پیرگل، تفتان(دشت دقال) گوهر کوه خاش، تنگ سرحه، گرگان نیکشهر، تنگه فنوج، آبشار آبند قصرقند، شهر سوخته، کوه خواجه، کرکویه، دهانه غلامان، میلک، هامونک و حوضدار هامون، تخت عدالت هیرمند، آشار مهرستان و آبشار آسپن دلگان از جمله مناطق نمونه گردشگری سیستان و بلوچستان محسوب می شوند.

راهیابی 9 گروه به جشنواره موسیقی عرفانی سیستان و بلوچستان

راهیابی 9 گروه به جشنواره موسیقی عرفانی سیستان و بلوچستان,هنرمندان بلوچستان

راهیابی 9 گروه به جشنواره موسیقی عرفانی سیستان و بلوچستان

معاون هنری و امور سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد سیستان و بلوچستان گفت: 9 گروه به جشنواره موسیقی عرفانی استان که در سراوان برگزار می شود راه یافتند.

به گزارش سایت هنرمندان بلوچستان به نقل از خبرنگاران جوان از زاهدان،بصیر احمد ملازهی اظهار داشت: جشنواره های موسیقی عرفانی 18 تا 24 شهریور ماه در سراوان برگزار می شود. وی ادامه داد: هنرمندان شهرستان های مختلف نظیر سراوان، سیب و سوران، مهرستان، نیکشهر، خاش و چابهار در این جشنواره به هنرنمایی می پردازند. ملازهی  برگزاری جشنواره موسیقی عرفانی را از جمله برنامه های شاخص اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی سیستان و بلوچستان در دهه ولایت ذکر کرد. وی افزود: موسیقی سنتی سیستان و بلوچستان همچون مشعلی فروزان به یادگار از دوره های مختلف فرهنگ و تمدن کهن ایران باستان را در اذهان به ارمغان می آورد. معاون هنری و امور سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد سیستان و بلوچستان گفت: طنین موسیقی سنتی و مذهبی این استان از شمال تا جنوب یادآور خاطره های خوش و تلخی است که برگرفته از احساسات پاک و دلنشین مردم غیور و مرزدار این نطقه از ایران زمین است.

برگزاری بیست و هفتمین جشنواره تئاتر استانی در سیستان و بلوچستان

برگزاری بیست و هفتمین جشنواره تئاتر استانی در سیستان و بلوچستان,هنرمندان بلوچستان

برگزاری بیست و هفتمین جشنواره تئاتر استانی در سیستان و بلوچستان

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی سیستان و بلوچستان گفت: همزمان با ایام عید غدیر خم بیست و هفتمین جشنواره تئاتر استانی در سیستان و بلوچستان برگزار می‌شود.
به گزارش سایت هنرمندان بلوچستان به نقل از خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی اداره‌کل فرهنگ و ارشاد اسلامی سیستان و بلوچستان، حسین مسگرانی با  تبریک دهه امامت و ولایت اظهار داشت: ایام نورانی دهه ولایت فرصتی ارزشمند برای تبیین پیام غدیر و شخصیت امیرالمؤمنین(ع) است. مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان سیستان و بلوچستان تصریح کرد: برنامه‌های مناسبتی این روزها باید با کیفیت بیشتر برگزار شده تا بتوانیم به خوبی پیام دهه ولایت را منتقل کنیم. وی با بیان اینکه به مناسبت آغاز دهه ولایت  برنامه‌های متنوع فرهنگی و هنری برای هم استانی‌ها در نظر گفته شده، گفت: در این ایام جشن‌های قربان تا غدیر هر شب با حضور هنرمندان در شهرهای سراسر استان برگزار می‌شود. از جمله برنامه‌های شاخص دهه ولایت می‌توان به بیست و هفتمین جشنواره تئاتر استانی و اولین جشنواره موسیقی عرفانی در سراوان اشاره کرد. مسگرانی با بیان اینکه جشن‌های عید قربان تا غدیر و شب‌های شعر ولایت در همه شهرستان‌های استان برگزار می‌شود، تصریح کرد: همزمان با اعیاد قربان تا غدیر برنامه‌های هفته فرهنگ و هنر نیز در منطقه سیستان برگزار می‌شود.

تعیین 14 پایگاه استانی میراث فرهنگی در سیستان و بلوچستان

تعیین 14 پایگاه استانی میراث فرهنگی در سیستان و بلوچستان,هنرمندان بلوچستان

تعیین 14 پایگاه استانی میراث فرهنگی در سیستان و بلوچستان

مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری سیستان و بلوچستان گفت: با توجه به ظرفیت استان به لحاظ آثار دیدنی و تاریخی 14 پایگاه استانی میراث فرهنگی تعیین تا آماده ثبت جهانی شوند.

به گزارش سایت هنرمندان بلوچستان به نقل از خبرنگاران جوان از زاهدان،مشتاق گوهری مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری  استان  افزود: با توجه به ظرفیت استان به لحاظ آثار دیدنی و تاریخی 14 پایگاه استانی میراث فرهنگی همانند زاهدان کهنه، دهانه غلامان، دره نگاران، جلگه چاه هاشم و غیره تعیین و برای بازسازی و مرمت آنها مدیر پایگاه مشخص شده است تا آماده ثبت جهانی شوند. مشتاق گوهری افزود: اعتبارات میراث فرهنگی سیستان و بلوچستان از 12 میلیارد ریال پارسال با رشد چهار و نیم برابری امسال به 55 میلیارد ریال رسیده است. وی بیان کرد: سیستان و بلوچستان با دارا بودن هزار و 700 اثر تاریخی، فرهنگی و غیره در 19 شهرستان یکی از استان های غنی کشور به لحاظ داشته های باستانی، تاریخی، فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری است که به گفته کارشناسان به اندازه یک کشور جاذبه تاریخی و گردشگری دارد. گوهری افزود: سواحل زیبای ماسه ای و صخره ای، آثار تاریخی شهر سوخته و قلعه های باستانی، آب و هوای سرد و گرم، آبشارها و چشمه های آب گرم، باغات میوه های سردسیری و گرمسیری، نخیلات و مرکبات، غارها، رودخانه های سرسبز و پرآب، سنگ نگاه ها، محوطه های تمدنی و تاریخی بخشی از جاذبه های تاریخی و گردشگری در سطح استان سیستان و بلوچستان است که هنوز برخی از آنها در کشور ناشناخته مانده است. وی  ادامه داد: در این میان لادیز و تمین میرجاوه، چشمه آبگرم بزمان، سراب یدوک، مجموعه تاریخی بمپور، دامن، کوه خضر ایرانشهر، کوه میتک، دورک، گورناگان، کوه روک، لهاباد، پیشین و دره سرباز، ایرندگان، تفتان جنوبی، کارواندر، سنگان، گلفشان پیرگل، تفتان(دشت دقال) گوهر کوه خاش، تنگ سرحه، گرگان نیکشهر، تنگه فنوج، آبشار آبند قصرقند، شهر سوخته، کوه خواجه، کرکویه، دهانه غلامان، میلک، هامونک و حوضدار هامون، تخت عدالت هیرمند، آشار مهرستان و آبشار آسپن دلگان از جمله مناطق نمونه گردشگری سیستان و بلوچستان محسوب می شوند.

جشنواره‌های موسیقی عرفانی درسراوان برگزار می‌شود

جشنواره‌های موسیقی عرفانی درسراوان برگزار می‌شود,هنرمندان بلوچستان

جشنواره‌های موسیقی عرفانی درسراوان برگزار می‌شود

مدیرکل فرهنگ و ارشاد سیستان و بلوچستان گفت: همزمان با ایام عید غدیر خم جشنواره‌های موسیقی عرفانی درسراوان و بیست و هفتمین جشنواره تئاتر استانی در سیستان و بلوچستان شروع می شود.

به گزارش سایت هنرمندان بلوچستان به نقل از خبرگزاری فارس از زاهدان به نقل از روابط عمومی اداره کل فرهنگ و ارشاد سیستان وبلوچستان با  تبریک دهه امامت و ولایت حسین مسگرانی گفت: ایام نورانی دهه ولایت فرصتی ارزشمند برای تبیین پیام غدیر، شخصیت امیرالمؤمنین (علیه السلام) است.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد سیستان و بلوچستان تصریح کرد: برنامه‌های مناسبتی این روز‌ها باید با کیفیت بیشتر برگزار شده تا به خوبی پیام دهه ولایت را بتوانیم منتقل کنیم.

وی با بیان اینکه به مناسبت  آغاز دهه ولایت  برنامه های متنوع فرهنگی و هنری برای هم استانی ها در نظر گفته شده گفت: برگزاری جشن های قربان تا غدیر هرشب در سراسر استان با حضور هنرمندان برگزار می شود.

مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی  ادامه داد:  از جمله برنامه های شاخص این اداره کل در دهه ولایت می توان به بیست و هفتمین جشنواره تئاتر استانی و اولین جشنواره موسیقی عرفانی در سراوان اشاره کرد.

وی افزود: همزمان با ایام عید غدیر بیست و هفتمین جشنواره تئاتر استانی و جشنواره موسیقی عرفانی سراوان آغاز به کار می کنند. این مقام مسئول با بیان اینکه جشن های عیدغدیر تا عیدقربان تاغدیرشب های شعر ولایت در همه شهرستان های استان برگزار می شود تصریح کرد: هم زمان با اعیاد قربان تا غدیر ،برنامه های هفته فرهنگ و هنر درمنطقه سیستان نیزبرگزار خواهد شد.

مسگرانی افزود:انشاالله نگارخانه مجتمع فرهنگی وهنری زابل نیز به زودی افتتاح خواهدشد .

هجدهمین جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی درتالار وحدت تهران+با حضور محمد علی دلنواز

هجدهمین جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی درتالار وحدت تهران+با حضور محمد علی دلنواز,هنرمندان بلوچستان

هجدهمین جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی درتالار وحدت تهران+با حضور محمد علی دلنواز

هجدهمین جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی با اجرای ۱۰ نمایش صحنه‌ای، ۷ اجرای محیطی و ۶ برنامه در بخش «قهوه‌خانه نمایش‌های ایرانی» کار خود را آغاز می‌کند.

به گزارش سایت هنرمندان بلوچستان به نقل از ایران تئاتر، با شروع اجرای آثار نمایشی در بخش‌های مختلف هجدهمین جشنواره نمایش‌های آئینی و سنتی از روز جمعه 10 شهریورماه شهروندان تهرانی و به ویژه علاقه‌مندان تئاتر فضایی متفاوت با حال و هوایی کاملا ایرانی را بواسطه اجرای نمایش‌های آئینی و سنتی از سیاه‌بازی و شبیه‌خوانی گرفته تا ترنا بازی  و خیمه شب بازی و... تجربه خواهند کرد.

در نخستین روز برگزاری هجدهمین جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی در روز جمعه 10 شهریورماه در مجموعه تئاترشهر ۴ نمایش روی صحنه می‌رود.

تالار چهارسو میزبان نمایش «میرزا کشون» نوشته فرهاد نقدعلی با کارگردانی فرشاد منظوفی‌نیا از تهران است. این نمایش به مدت ۹۰ دقیقه در بخش تولیدات تازه و در ساعت‌های 18:30 و 20:30 روی صحنه می‌رود.

تالار سایه میزبان نمایش «هزار ویک مکر» است. «هزار و یک مکر» نوشته شهناز روستایی با کارگردانی برکه فروتن از تهران در ساعت ۱۷ و 18:30 به مدت ۷۵ دقیقه در بخش مرور تئاتر ایران اجرا می‌شود.

 نمایش «تعبیر یک رویا» نوشته خیرالله تقیانی‌پور با کارگردانی سیاوش توده‌فلاح از نظرآباد در تالار قشقایی اجرا می‌شود. این نمایش به مدت ۷۵ دقیقه در بخش تولیدات تازه در ساعت‌های ۱۸ و ۲۰ میزبان علاقه‌مندان است.

نمایش «بله دیگ، بله چغندر» نوشته میرزا حبیب اساسی با کارگردانی منیژه داوری از تهران در پلاتو اجرای تئاتر شهر روی صحنه می‌رود. این نمایش در بخش تولیدات تازه در ساعت 16:30 و 18:30 به مدت ۹۰ دقیقه اجرا می‌شود.

تماشاخانه سنگلج در نخستین روز هجدهمین جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی میزبان نمایش «فلان و چنان حکومت خان جان» نوشته و کار رضا شاهبداغی است. این نمایش در بخش تولیدات تازه جشنواره  در ساعت‌های ۱۸ و ۲۰ به مدت ۶۰ دقیقه روی صحنه می‌رود.

نمایش «مجلس نامه» برداشت آزاد از اثر محمد رحمانیان با کارگردانی محمدعلی دانشگر از استان سمنان در بخش مرور تئاتر ایران در تالار هنر اجرا می‌شود.  این نمایش به مدت ۹۰ دقیقه و در ساعت ۱۷ و ۱۹ روی صحنه می‌رود.

 خانه نمایش اداره برنامه‌های تئاتر میزبان نمایشی از استان زنجان با عنوان «جویندگان عشق» است.  «جویندگان عشق» نوشته مشترک ساسان قجر و علی اصانلو با کارگردانی ساسان قجر در بخش تولیدات تازه در ساعت‌های 17:30 و 19:30 به مدت ۹۰ دقیقه اجرا می‌شود.

نمایش «مطرب» کاری از بهزاد فراهانی در بخش پیشکسوتان و میهمان هجدهمین جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی در ساعت‌های 17:30 و ۲۰ در تالار حافظ به مدت ۱۰۵ درون اجرا می‌شود.

تالار محراب نیز در روز جمعه میزبان دو نمایش «جوحی و کدخدا» و «صندوق ما راز داره» از تهران است.  نمایش «جوجی و کدخدا» نوشته و کار جواد انصافی در بخش پیشکسوتان و تولیدات تازه در ساعت‌های ۱۷ و ۱۹ در سالن اصلی تالار محراب به مدت ۹۰ دقیقه اجرا می‌شود.

نمایش «صندوق ما راز داره» نوشته مهدی صفاری‌نژاد با کارگردانی نسیم یاقوتی نیز در ساعت‌های ۱۶ و 18:30 به مدت ۵۰ دقیقه در تالار کوچک مجموعه محراب روی صحنه می‌رود.

در بخش «قهوه خانه نمایش های ایرانی» روز جمعه 10 شهریورماه در محوطه تالار وحدت از ساعت ۲۱ تا ۲۳ شش برنامه اجرا میشود. «موسیقی ضربی» محمد اسدی، «ترنا بازی» محسن میرزاعلی و رضا آسمانی، «خیمه‌شب‌بازی» ساسان مهرپویان، «نقل موسیقایی» محمدعلی دلنواز از بلوچستان، اجرای موسیقی اساطیری بلوچستان در قالب روایتی از عاشقانه ی شهداد و مهناز همچنین اجرای لیلو (لالایی)  اجرای موسیقی فولک بلوچی " تیتانلی " ( ققنوس) اهنگسازی و تنظیم : محمدعلی دلنواز (موسیقی لالایی و موسیقی روایتی شهداد و مهناز + تنظیم موسیقی فولک تیتانلی ) خواننده : بانو زهره عشقی خاص تمبورک : جلال بلوچزهی کُر : بانوان بهاره محمودی و منصوره احمدی ، نقالی مرشد محسن میرزاعلی، موسیقی مقامی از بلوچستان و آیین آذری از جمله برنامه‌های نخستین روز «قهوه خانه نمایشهای ایرانی» در هجدهمین جشنواره نمایش‌های آیینی سنتی است.

در بخش آیین­ هاو بازی ­های نمایشی و مجالس شبیه ­خوانی نیز در نخستین روز جشنواره در محوطه بیرونی تئاترشهر ساعت 17:30 نمایش «آتیشما، یاللی آیین توولاما» کاری از توحید حاجی بابایی، ساعت 18 نمایش «هفت + یک» نوشته محمد یکرنگی و کارگردانی پویان عطایی از اصفهان، ساعت 18:30 نمایش «رخت برون» کاری از عبدالرضا محمدی‌نژاد از گناوه، ساعت 19 نمایش «نار زنان» کاری از محمد بهاگیر از قوچان و ساعت 19 مجلس شبیه‌خوانی «ذبح اسماعیل» توسط قوام‌الدین قاسمی برای علاقه‌مندان اجرا می‌شود.

همچنین در بوستان نوروز نیز ساعت 18:30 نمایش «اوز ییغما» کاری از ملیحه واعظی از تبریز و ساعت 19 نمایش «هیلوی» کاری از محمدرضا جعفری لفوت از آستانه اشرفیه اجرا می‌شود.

کانال هنر بلوچ
پخش آنلاین جزء اول قرآن کریم با صوت شیخ سدیس