خانه » دسته‌بندی " اخبار فرهنگی هنری " (برگه 11)
نمایش مطالب دسته بندی : اخبار فرهنگی هنری

سیستان و بلوچستان بیشترین فروش محصولات حصیربافی کاروان پیوند را داشته است

سیستان‌وبلوچستان بیشترین فروش محصولات حصیربافی کاروان پیوند را داشته است,هنرمندان بلوچستان

سیستان و بلوچستان بیشترین فروش محصولات حصیربافی کاروان پیوند را داشته است

به گزارش سایت هنرمندان بلوچستان به نقل از خبرنگاری فارس ؛ معاون میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری سیستان و بلوچستان گفت: سیستان و بلوچستان بیشترین فروش محصولات حصیربافی کاروان پیوند را داشته است.

بهروز عیسی‌زهی امروز در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در زاهدان اظهار کرد: شرکت حامیان میراث در قالب کاروان پیوند، دومین دوره خرید تضمینی محصولات حصیربافی را با خرید از شهرستان های ایرانشهر، فنوج و خاش آغاز کرد.

معاون صنایع دستی اداره‌کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری سیستان و بلوچستان افزود: بیشترین فروش محصولات صنایع دستی که در طرح خرید تضمینی توسط کاروان پیوند خریداری شده بود مربوط به استان سیستان و بلوچستان است.

این مسئول ادامه داد: با توجه به استقبال خوبی که از محصولات صنایع دستی سیستان و بلوچستان در تهران صورت گرفته بود، در این مرحله بیشتر خریدها توسط شرکت حامیان میراث از این استان خواهد بود.

عروسک‌های بومی سیستان و بلوچستان در جشنواره ملی اسباب بازی

عروسک‌های بومی سیستان و بلوچستان در جشنواره ملی اسباب بازی,هنرمندان بلوچسستان

عروسک‌های بومی سیستان و بلوچستان در جشنواره ملی اسباب بازی

به گزارش سایت هنرمندان بلوچستان به نقل از خبرگزاری صدا و سیما به نقل از روابط عمومی کانون، سمیه سرگزی مربی مجتمع کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان زاهدان به عنوان نماینده استان خود عروسک‌های بومی و محلی سیستان و بلوچستان را به مخاطبان معرفی می‌کند.
وی به معرفی اسباب‌بازی‌های بومی استان خود پرداخت: پوچانک، نخودک و اسبک اسباب‌بازی‌های بومی استان سیستان و بلوچستان هستند، نخودک عروسک کوچکی است که با نخود و یک چوب خلالی ساخته می‌شود، کودک می‌تواند روی صورت نخود نقاشی بکشد و با پارچه‌ی کوچکی برای آن چادر دست کند، این عروسک فقط برای بازی ساخته می‌شده است.
وی در عین حال با بیان این‌که عروسک پوچانک روایت دیگری دارد توضیح داد: این عروسک برای زنانی ساخته می‌شد که بچه‌دار نمی‌شدند، عروسک را به شکل یک نوزاد درست می‌کردند، سر یک چوب پارچه می‌بستند و او را قنداق پیچ می‌کردند، طبق افسانه‌ها این عروسک دعای مادران را مستجاب می‌کرده است و آن‌ها بعد از زایمان نیز به عنوان محافظ عروسک را در کنار فرزندشان می‌گذاشتند، در واقع این عروسک، یک الهه بارداری بوده است.
نماینده‌ی سیستان و بلوچستان در جشنواره اسباب‌بازی در مورد دیگر عروسک بومی سیستان و بلوچستان این‌طور گفت: اسبک از چوب گز ساخته می‌شود. چوبی L مانند را با پارچه می‌بستند و روی آن جوراب می‌کشیدند و به شکل اسب نقاشی می‌کردند تا برای پسربچه‌ها اسبی ساخته شود.
وی درباره ویژگی این اسباب‌بازی‌ها گفت: همان‌طور که مشخص است از امکانات بومی در ساخت این ابزار‌ها استفاده می‌شده است؛ چوب گز، نخود که کاشت استان بود و همچنین پارچه‌های به جا مانده از خیاطی زن‌ها، یا حتی استفاده از جوراب‌هایی که لنگه آن‌ها گم شده است، این عروسک‌ها علاوه بر سادگی، خلاقیت را در بچه‌ها افزایش می‌دهند؛ و هر سه به عنوان عروسک بومی محلی ثبت شده‌اند.
سرگزی از تجربه حضور خود در این جشنواره نیز سخن گفت: خوشبختانه غرفه ما با استقبال خوبی روبه‌رو بوده است، در هر روز حدود ۱۵۰ نخودک ساخته شده است و حدود ۵۰ اسبک و برپایی این نمایشگاه سبب خرسندی است چرا که این حرکت زنده کننده‌ی سنت‌هاست.
سومین جشنواره ملی اسباب‌بازی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان تا ۲۸ مرداد در مرکز آفرینش‌های فرهنگی هنری واقع در خیابان حجاب ادامه دارد.

نصب کاشی ماندگار بر خانه هنرمندان ایرانی؛ این خانه‌ها هویت شهرند

نصب کاشی ماندگار بر خانه هنرمندان ایرانی؛ این خانه‌ها هویت شهرند,هنرمندان بلوچستان

نصب کاشی ماندگار بر خانه هنرمندان ایرانی؛ این خانه‌ها هویت شهرند

به گزارش سایت هنرمندان بلوچستان به نقل از جامعه > شهری - شهروند نوشت: احمد مسجدجامعی گفت: در شورای شهر یک بار پیشنهاد دادم که اسم کسی را روی یک کوچه بگذارند و همه اعتراض کردند که او هنوز زنده است. «خطِ کیست؟» روی کاشی نام «احمدرضا احمدی» با رنگ فیروزه‌ای نقش شده، «به خط استاد امیراحمد فلسفی». شاعر روی کاشی دست می‌کشد و با چشمان نیمه باز نگاه می‌کند: «عجب زیباست. » دوازدهمین کاشی ماندگار دست به دست می‌چرخد، صدای «دریل» گفت‌وگو را قطع می‌کند و روی دیوار جلوی خانه قاب می‌شود. بعد از این هرکس پا به این‌جا بگذارد، می‌داند در هیاهوی این کوچه یکی از شاعران نامدار، زندگی می‌کند و در خلوت این خانه شعر می‌نویسد. در همین چند روز نزدیک به ١٠ خانه شهر تهران پلاک گرفته‌اند و ماندگار شده‌اند و دیروز نوبت ٥ تای دیگر رسید؛ خانه‌هایی که «هویت شهر» به حساب می‌آیند. به جز شخصیت‌های شناخته شده فرهنگی تهران، در روزها و هفته‌های پیش رو چند خانه در استان‌های دیگر هم به «کاشی ماندگار» آزین خواهد شد. سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری از اردیبهشت‌ماه این کار را آغاز کرده و از همه خواسته چهره‌های فرهنگی را معرفی کنند. «حسنش در این است که وقتی فکر کردیم، دیدیم آن‌قدر شخصیت فرهنگی داریم که شاید هر کوچه این شهر بتواند یک پلاک داشته باشد و این پلاک‌ها به محله‌ها هویت بدهند. » پوریا سوری، مدیر روابط‌عمومی که همراه گروهی از سازمان میراث فرهنگی پیگیر اجرای طرح کاشی ماندگار شده، این‌طور می‌گوید. از وقتی نصب کاشی‌ها شروع شده، شانزده خانه پلاک گرفته‌اند. دیروز در مراسم ساده‌ای خانه‌های احمدرضا احمدی؛ شاعر، ابراهیم حقیقی؛ طراح گرافیک، قیصر امین‌پور؛ شاعر معاصر، شهریار عدل، باستان‌شناس و محمد محیط‌طباطبایی، پژوهشگر و ادیب پلاک گرفتند. سازمان میراث فرهنگی بنا کرده تا آخر‌ سال شمار خانه‌هایی با کاشی ماندگار را به ٥٠ برساند. خانه‌ای در بلوار گیتی خانه از کتاب پر است، میز، طاقچه، کنسول، همه جا. احمدرضا احمدی و همسرش شهره حیدری از‌ سال ١٣٦٦ در این خانه در بلوار گیتی زندگی می‌کنند. «خانه پدرزنم این‌جا بود، خواستیم نزدیک او باشیم. من توی همین خانه سکته کردم. بچه‌ام همین جا مدرسه رفته. از ٥٠ روز پیش که پای شهره شکست، من هم افسرده شدم. اتفاقات بد و خوب زیادی در این خانه افتاده. » پیداست کسی دل و دماغ پاک کردن گردوخاک آینه را نداشته. در طبقه پنجم همین ساختمان کامران شیردل (کارگردان، مستندساز و مترجم) زندگی می‌کند.پیرمرد شاعر تازه باتری توی قلبش کار گذاشته. حوصله شعرخواندن هم ندارد. «خیلی غمگینم. همسرم که بیمار شد، تمام مدار خانه به هم ریخت. من همیشه عاشق زن و بچه‌ام بوده‌ام و شهره که این‌طور شد غمگین‌تر شدم. » بعد می‌گوید: «خیلی‌ها به این خانه رفت و آمد داشته‌اند، نویسنده‌ها، شاعرها، مطبوعاتی‌ها. مسعود کیمیایی، محمود دولت‌آبادی، محمدعلی سپانلو، آیدین آغداشلو. . . » کاشی را نگاه می‌کند که «خوبی‌اش در این است که فقط تهران نیست و شهرستان‌ها هم در طرح آمده‌اند. » از میان چهره‌های سرآمد عرصه‌های فکری، هنری و فرهنگی که توانسته‌اند سنتی را ادامه بدهند و بدعتی بگذارند، فهرستی ٥٠ نفره انتخاب شده که نام هنرمندان بومی هم در آن آمده؛ مثل مهتاب نوروزی، مشهورترین سوزن‌دوز بلوچستان و شیرمحمد اسپندار، دونلی نواز اهل بمپور (سیستان‌وبلوچستان). سوری می‌گوید: «بعد از این کسانی که در این برج رفت و آمد می‌کنند، حتی اگر شما را نشناسند، آرام آرام با این پلاک ارتباط می‌گیرند و اگر جایی اسم احمدرضا احمدی را ببینند می‌گویند او همسایه ماست. یا ممکن است دنبالش بروند و درباره‌اش بیشتر اطلاعات پیدا کنند. » او اینها را می‌گوید و بعد توضیح می‌دهد که «بعد از مدتی یک نقشه فرهنگی از شهر درست می‌شود و می‌توان یک تور فرهنگی گذاشت که هرکدام از شخصیت‌های تأثیرگذار هر محله کجا زندگی می‌کرده‌اند. سازمان میراث فرهنگی از هر استان درخواست کرده ٥ شخصیت را معرفی کنند. چند وقت دیگر بزرگان سینما مثل علی حاتمی و انتظامی هم به این فهرست اضافه می‌شوند. خانه‌ای در خیابان شهیدی خانه‌ای دیگر در خیابان شهیدی و نوبت کاشی سیزدهم. ابراهیم حقیقی، از چهره‌های شناخته شده گرافیک معاصر ایران از ‌سال ١٣٦٨ در این خانه زندگی کرده. محل کار گرافیکش در این سال‌ها بارها عوض شده اما تمام کارهای نقاشی و نمایشگاهی‌اش در همین خانه نگهداری می‌شود و به همین خاطر این خانه برایش ارزش دارد. خانه برای او «وقتی معنا پیدا می‌کند که در آن یک زندگی جریان داشته باشد. » وگرنه هر چهار دیواری که خانه نیست: «خانه در مفهوم معماری ایرانی دارای منزلتی است. در زبان فارسی لغات زیادی پسوند خانه را به خود گرفته‌اند. خانه آنجاست که در آن احساس آرامش می‌کنی. آنجاست که خلوت آدم شکل می‌گیرد و فکر می‌کند که حالا چه اثری می‌خواهد تولید کند.» کاشی را به دیوار می‌زنند و صدای دریل وسط حرف‌هایش می‌پیچد. حقیقی می‌گوید: «کسانی که در حوزه‌های مختلف فرهنگی کار کرده اند نباید از یاد بروند. از قدیم این‌طور بود. همیشه کوچه‌هایی هستند که هر چه نام جدید به آن می‌دهند باز هم مردم آن را نام قدیم و معروفش می‌شناسند؛ نام افرادی که خدمت خاصی کرده‌اند. این یک رفتار جمعی تفکر شده شهری است. » او قصه خانه را تعریف می‌کند که آن زمان پسرش یک‌ساله بود و پول زیادی نداشتند و گشتند و گشتند تا یکی از واحدهای این خانه را پیدا کردند که حیاط و باغچه کوچکی دارد. «تمام تهران پر از آپارتمان شده و فضای باز ندارد. » خاطرات این خانه و رفت و آمد آدم‌های شناخته شده به آن کم نبوده. همین چند روز پیش کاشی ماندگاری بر سر در خانه عباس کیارستمی، کارگردان شناخته شده، که بیشتر از یک‌سال از مرگ او می‌گذرد، نصب شد. کیارستمی آخرین کسی است که خاطره‌اش در این خانه در ذهن ابراهیم حقیقی مانده. «کاشی خانه او را که دیدم یادش افتادم و رفتم عکس‌هایی که داشتیم را نگاه کردم. » بعد می‌خندد و خاطره‌ای تعریف می‌کند از ‌سال ١٩٩٧ وقتی جایزه نخل طلای کن را برای فیلم «طعم گیلاس» گرفت: «شب خاطره‌انگیزی بود. وقتی عباس به ایران برگشت من و دوستان جمع شدیم و یک کار بامزه کردیم. مثل این پارچه‌نویسی‌هایی که درست می‌کنند و خوشامد می‌نویسند. روی پارچه نوشتیم: بازگشت شما را به وطن تبریک می‌گوییم و پارچه نوشته را بالای در زدیم. وقتی آمد برایش حیرت‌انگیز بود و خیلی خندید. نوشته را آوردیم پایین و رویش امضا کردیم بهرام دبیری، سیمین اکرامی و دکتر زرین کلک. آن پارچه توی صندوقی در خانه شان است. باید بگویم بهمن (پسرش) بیاوردش.» او طرح کاشی ماندگار را قدرشناسی از کسانی می‌داند که برای فرهنگ کاری کرده‌اند: «با این کار در شهر، این معنا در ذهن ما روشن می‌شود که شهر فقط در اختیار برج سازها و بساز بفروش‌ها نیست. بلای عجیب و غریبی بر سر تهران آمده و بازسازی‌ها دارد هویت آن را از بین می‌برد. اما این میان کارهایی شبیه پلاک زدن به خانه آدم‌هایی که مردم می‌شناسند، نشان می‌دهد که کالبد شهر زنده است و باید حفاظتش کرد. آدم‌های زنده هم میراث فرهنگی هر محله‌اند و باید حفاظت شوند.» خانه‌ای رو به روی امامزاده جعفر قیصر امین‌پور از‌ سال ٧٧ تا ٨٤ در این خانه زندگی کرد؛ رو به روی امامزاده جعفر و حمیده خاتون. آیه دخترش چیز زیادی از خانه خاطرش نیست. آنها تا زمانی که قیصر در این خانه زنده بود، ماندند و بعد رفتند. برای مراسم نصب کاشی ماندگار این خانه، احمد مسجدجامعی عضو شورای شهر تهران هم آمده است. به جز این خانه، برای خانه‌ای در گتوند که محل تولد این شاعر بوده هم کاشی طراحی شده و سازمان میراث فرهنگی آن را به خوزستان فرستاده است. مسجدجامعی می‌گوید: «کاش زمان زنده بودن این افراد نشانی آنها معلوم بود. تا قبل از این‌که قیصر امین‌پور فوت کند، کمتر کسی می‌دانست که خانه او این‌جا رو به روی امامزاده است.» او که قبل از این در جریان نصب کاشی‌های ماندگار بوده، نمونه‌های مشابه این کار را مثال می‌زند: «پیش از این برای میرزا رضای کلهر چنین کاری کرده بودند. اما فرقش این است که حالا بزرگانی که در قید حیات هستند، هم شناسایی می‌شوند و این نوآورانه است. ما معمولا بعد از مرگ پیشنهاد می‌کنیم.» مسجدجامعی به نحوه نامگذاری شورای شهر اشاره می‌کند و می‌گوید: «زمانی ما چند صد بنا را در تهران شناسایی کردیم سازمان زیباسازی شهرسازی برایش تابلو زد. خیلی از این بناها به افراد مختلفی منتسب بودند اما بعضی تابلو‌ها آسیب دیدند. مدتی پیش از آن هم انجمن آثار و مفاخر چنین کاری کرد. در تهران سابقه دارد چنین کاری. فضای عمومی هم باید پشتیبانی کند یعنی حساس شود که این تابلو کنده نشود.» مسجدجامعی می‌گوید این درست که هرکدام از شخصیت‌های فرهنگی که خانه شان پلاک خورده، تخصص خودشان را دارند اما «آنها شخصیت‌هایی اجتماعی هستند چون آثارشان بروز اجتماعی داشته و دیگر دوره‌ای نیست که کسی در خلوت بماند.» او تعریف می‌کندکه «در شورای شهر یک‌بار پیشنهاد دادیم که اسم کسی را روی کوچه‌ای بگذارند و همه اعتراض کردند و گفتند او هنوز زنده است و نمی‌شود.» تهران از نگاه مسجد جامعی شهر مهمی است که آدم‌های تأثیرگذار اهمیتش را بالاتر می‌برد. به گفته رئیس پیشین شورای شهر تهران، این شهر ٤‌هزار فرد شناخته شده و تأثیرگذار دارد؛ افرادی که هم فرهنگی بوده‌اند و هم از اصناف.

هنرمندان سیستان وبلوچستان در صورت حمایت در صحنه های ملی و بین المللی می درخشند

هنرمندان سیستان وبلوچستان در صورت حمایت در صحنه های ملی و بین المللی می درخشند

به گزارش سایت هنرمندان بلوچستان به نقل از ایرنا - یکی از عکاسان بین المللی سیستان و بلوچستان گفت: توجه به هنرمندان رشته های مختلف به ویژه عکاسی تنها بر عهده اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی نیست بلکه همه نهادها و سازمان ها باید در این عرصه ورود پیدا کنند و چنانچه هنرمندان این استان حمایت شوند در صحنه های ملی و بین المللی به خوبی می درخشند. به گزارش سایت هنرمندان بلوچستان به نقل از ایرنا صادق سوری و یاسین خوش آمدزهی 2 هنرمند سیستان و بلوچستان که به مناسبت روز خبرنگار به دیدار خبرنگاران و کارکنان خبرگزاری جمهوری اسلامی مرکز سیستان و بلوچستان آمده بودند در نشستی با خبرنگار ایرنا به بیان مسائل و مشکلات هنرمندان استان پرداختند. صادق سوری روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: مشکلات موجود در فضای عکاسی سیستان و بلوچستان زیاد است که برای حل این مشکلات نیاز داریم تا همه مسئولان فرهنگی با داشتن برنامه مناسب پای کار بیایند. وی با تاکید بر تاثیرگذاری عکس در خیلی مواقع بیشتر از فیلم، کتاب و نوشته افزود: تاثیر عکس بر اذهان عمومی آنقدر زیاد است که تنها یک قطعه عکس از پیکر کودک جان داده در ساحل دریا، سبب بازشدن دروازه های اروپا بر روی پناهجوهای سوری شد. وی گفت: هنوز در سیستان و بلوچستان یک گالری عکاسی استاندارد وجود ندارد و سه گالری موجود نیز از فضای استاندارد برخوردار نیستند و پردیس سینمایی متشکل از سالن های پخش فیلم، آمفی تئاتر و مکان های تفریحی در این استان ایجاد نشده است. وی افزود: ایجاد پردیس سینمایی کار اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی نیست بلکه همه نهادها و سازمان ها باید پای کار بیایند و برای حل مشکلات فرهنگی در سیستان و بلوچستان هزینه کنند. این هنرمند برجسته سیستان و بلوچستان ادامه داد: وقتی صحبت از فرهنگ و هنر می شود همه اذهان به سمت اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی معطوف می شود در حالی که اینگونه نیست باید تمامی دستگاهها و بخش خصوصی آن هم در استان حساس و مرزی سیستان و بلوچستان وارد عرصه شوند تا این حوزه جان بگیرد و هنرمندان توانمند و بااستعداد استان جایگاه خود را در سطح ملی و بین المللی پیدا کنند. وی تصریح کرد: برخی از هنرمندان استان که همت کرده و راهی برای پیشرفت پیدا کرده اند بخوبی توانسته اند در سطح ملی و بین المللی توان و تخصص خود را به نمایش بگذارند و جایگاهی برای خود بدست آورند. صادق سوری که متولد 1364 است گفت: سال 82 پس از آشنایی با انجمن سینمای جوان خیلی اتفاقی وارد عرصه سینما و عکاسی شدم و آغاز فعالیتم در حوزه تصویربرداری سینمای مستند و داستانی مربوط به سال 87 بوده است. وی افزود: از سال 87 به صورت حرفه ای تر وارد عرصه عکاسی مستند اجتماعی شدم و سال 88 نخستین جایزه عکاسی خود را گرفتم و تا سال های 90 و 91 دریافت جوایز با تعداد کمتر ادامه داشت. وی اظهار داشت: اما در چهار سال اخیر موفق به کسب بالاترین جوایز عکاسی مستند اجتماعی در داخل و خارج از کشور شدم. وی گفت: سال ۲۰۱۷ به عنوان عکاس تاثیر گذار در جشنواره پرتره آلمان انتخاب شدم و جایزه نخست و ۶ هفته سفر تحقیقاتی پژوهشی این جشنواره را از آن خود کردم که برای رفتن به این سفر نیاز به حمایت مسئولان دارم که تا کنون جز اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی سیستان و بلوچستان هیچ نهاد و دستگاهی حمایت نکرده است. وی از دیگر افتخارات خود به مجموعه عکس «دختران انتظار» اشاره کرد که موفق به دریافت جایزه صلح یونیسف در سال ۲۰۱۵ و بهترین مجموعه عکس در بخش زندگی معاصر در جشنواره پویی جشن تصویر سال آمریکا ۲۰۱۵ شد. به گزارش ایرنا قرار گرفتن در ردیف ۶۰ مجموعه برتر عکس جوانان زیر ۳۵ سال هانوفر ۲۰۱۶ آلمان، جایزه نخست لنز کالچر ۲۰۱۵، جایزه نخست Rendez Vous Image فرانسه در سال ۲۰۱۷، تقدیر هیات جشنواره فتوژورنالیست روسیه ۲۰۱۷، مدال برنز عکاسان بدون مرز اسپانیا ۲۰۱۷، روبان افتخار مجموعه جشنواره های ایتالیا ۲۰۱۷ و تقدیر هیات داوران جشنواره پولانسکی ۲۰۱۷ از مهمترین موفقیت های این عکاس در عرصه جهانی است. وی بیان کرد: سال 2014 جایزه حقوق بشر ایتالیا را برای قطعه عکسی با رویکرد ضدجنگ از یک پسربچه در منطقه سراوان که به دیواری تکیه داده و یک نقاشی اسلحه بالای سرش کشیده شده بود، دریافت کردم. سوری افزود: آخرین موفقیتی که داشتم قرار گرفتن جزو 20 استعداد عکاسی برتر دنیا (جوانان بین 15 تا 35 سال) بوده است. وی خاطرنشان کرد که تا کنون سه نمایشگاه انفرادی عکس در داخل استان و 2 نمایشگاه انفرادی خارج از کشور در ترکیه و نیویورک و 20 نمایشگاه گروهی داخل و خارج از کشور برگزار کرده است. وی ادامه داد: برگزاری سه نمایشگاه انفرادی عکس مربوط به خیلی سال ها پیش بود و با توجه به زمینه بالای برگزاری نمایشگاه نیاز است مسئولان در این رابطه حمایت بیشتری داشته باشند. وی از حمایت های مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی سیستان و بلوچستان قدردانی کرد و گفت: با حمایت این مجموعه کانون عکاسان استان افتتاح شد و خروجی آن برگزاری چند ورک شاپ عکاسی با حضور اساتید کشوری و استانی بوده است. این عکاس بین المللی اظهار داشت: هر بار که به نهادهای دولتی مراجعه می کنیم مجددا ما را ارجاع می دهند به اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان در صورتی که همه اتفاق های هنری در این مجموعه رخ نمی دهد و بقیه نهادها نیز برای ارتقا بخشی به عرصه هنر باید همکاری کنند. سوری ادامه داد: در استان های مختلف کشور جشنواره های عکاسی با حمایت نهادهای مختلف در کنار فرهنگ و ارشاد اسلامی مانند سازمان بازرگانی، سازمان جوانان، شهرداری، بنیاد شهید و غیره برگزار می شود که می توان از آنها برای استان الگو گرفت. وی با انتقاد از عملکرد شهرداری زاهدان به سبب توجه نداشتن به توسعه بخش فرهنگی شهر گفت: می توانم به عنوان عکاس با گرفتن چند عکس از واقعیت های زاهدان کاری انجام دهم که شهرداری این شهر زیر سوال برود. وی افزود: کدام خیابان شهر زاهدان از نظر زیرساخت های شهری درست است، در چند سال اخیر در زاهدان یک سری میدان ساخته شده که به آنها بوستان هم می گویند در صورتی که این محل ها میدان است و بوستان نیست و فعالان این حوزه یا دارند مردم را فریب می دهند یا متوجه نیستند. وی تاکید کرد: به شهرداری می گویم کار فرهنگی انجام دهید، می گویند ما کار فرهنگی انجام دادیم و جدول بلوار فلان میدان و خیابان را رنگ زدیم در صورتی که این کار فرهنگی نیست بلکه عمرانی است و کار فرهنگی تعریف جداگانه ای دارد و اگر اعضای شورای شهر یا شهرداری این مساله را نمی دانند من حاضرم برایشان کلاس بگذارم و کار فرهنگی و عمرانی توضیح دهم. سوری گفت: شهرداری تبریز ابتکار بسیار جالبی انجام داد که می تواند برای سایر شهرداریها الگو باشد، این شهرداری برای نخستین بار اردوی عکاسی برای عکاسان برتر کشور برگزار و تمامی هزینه ها را پرداخت کرد و از آنان خواست تا زشتی ها و زیباییهای شهر تبریز را به تصویر بکشند در واقع شهرداری تبریز از عکاسان به عنوان سفیران فرهنگی استفاده کرد تا ظرفیت های منطقه را برای مردم مناطق مختلف ایران اسلامی معرفی کنند و زمینه جذب توریست و گردشگر بیشتر فراهم شود. وی اظهار داشت: شهرداری زاهدان تاکنون سه دوره جشنواره عکاسی با موضوع زیبایی های شهر برگزار کرده که به غیر از کارکنان خودش که با موبایل عکس گرفته اند هیچ عکاس مطرحی در آن حضور ندارد. وی ادامه داد: کدام عکاس حرفه ای می آید در این جشنواره تک بعدی حضور پیدا کند در صورتی که در شهرهای دیگر کشور جشنواره های عکس با موضوع زشتی ها و زیبایی های شهر برگزار می شود که این نشان از انتقاد پذیری بالای آنان دارد. وی گفت: آیا وجود زباله در کنار هر سطل زباله در شهر زاهدان یا رنگ کردن دیوارهای منطقه شیرآباد با چند قوطی رنگ نشانه ای از زیبایی دارد. وی اظهار داشت: هنرمند برای ارتقای هنرش نیازمند حمایت است اگر حمایت مسئولان باشد به طور قطع شاهد ارتقای کمی و کیفی فعالیت های هنری در سیستان و بلوچستان خواهیم بود. ** یاسین خوشامدزهی معروف به ولکام زهی هنرمندی که از کوچه های خاکی چابهار به سینما و تلویزیون راه پیدا کرد یاسین که به همراه صادق سوری برای عرض خسته نباشید به خبرنگاران به ایرنا مرکز زاهدان آمده بود درد دلهای زیادی از بی مهری ها نسبت به هنر و هنرمند داشت و می گفت: هنرمندان سیستان و بلوچستان استعدادهای فراوانی دارند که اگر مورد توجه و حمایت قرار گیرند به راحتی در صحنه های ملی و بین المللی می درخشند. وی افزود: همانگونه که امید آرامی به عنوان کشتی گیر نوجوان استان توانست در صحنه های بین المللی به زیبایی بدرخشد، هنرمندان این خطه نیز در صورت حمایت نام استان را در کشور و دنیا پرآوازه خواهند کرد. خوشامدزهی اظهار داشت: از سال 75 کار هنری خود را در عرصه بازیگری و فیلم سازی آغاز کردم و بازی در فیلم های سینمایی، تلویزیونی و مستند را در کارنامه خود دارم. وی افزود: با توجه به نام گذاری امسال از سوی رهبر معظم انقلاب به سال اقتصاد مقاومتی، تولید و اشتغال، تولید برنامه های مستند با این موضوعات را در حال اجرا داریم که با حمایت مسئولان استانی ساخت آنها زودتر به اتمام می رسد. وی اظهار داشت: مسئولان باید با حمایت خود از هنرمندان سیستان و بلوچستان انگیزه بیشتری در میان آنان برای اجرای کارهای هنری ایجاد کنند. وی با تاکید بر اینکه هنرمند خواسته ای به جز احترام از سوی مسئولان و مردم ندارد، از مسئولان این استان در خواست می کنم به هنر و هنرمند بیشتر توجه کنند و آنان را مورد حمایت قرار دهند تا انگیزه شان برای حضور در این استان بیشتر شود. این هنرمند نام و چهره آشنا سیستان و بلوچستان گفت: هنرمندی که تمایل دارد با مبلغ قرارداد بسیار پایین تر از قراردادهایش در تهران برای مردم سیستان و بلوچستان کار هنری انجام دهد از مسئولان انتظار دارد تا مورد حمایت قرار گیرد. وی از جمله کارهای خوب خود را «چمرک» معرفی کرد و گفت: این فیلم مستند در چندین شبکه سراسری به نمایش گذاشته شد و مورد اقبال مردم قرار گرفت.

هنرمندان بلوچستان

سوزن‌دوزی نیازمند برند جهانی است/ افغان‌دوزی علیه بلوچ‌دوزی

سوزن‌دوزی نیازمند برند جهانی است/ افغان‌دوزی علیه بلوچ‌دوزی,هنرمندان بلوچستان

سوزن‌دوزی نیازمند برند جهانی است/ افغان‌دوزی علیه بلوچ‌دوزی

به گزارش سایت هنرمندان بلوچستان ، زینب نوروزی به نقش مهم صادرات، بازاریابی جهانی و برندسازی بین‌المللی برای هنر سوزن‌دوزی اشاره و بیان کرد: مسئولان فرهنگی باید هنرمندان بلوچ را در رسیدن به این مهم حمایت کنند.
زینب نوروزی از هنرمندان فعال در حوزه سوزن‌دوزی در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به نقش مهم صادرات و جذب سرمایه گذار داخلی و خارجی برای سوزن‌دوزی بلوچ گفت: برای صنایع دستی نفیس و فاخری همچون بلوچ‌دوزی، موضوع صادرات و حضور در بازار جهانی همیشه مطرح بوده است. اوج رونق اقتصادی این هنر به چند دهه پیش برمی‌گردد و در حال حاضر برای حضور جدی و پایدار سوزن‌دوزی بلوچ در بازار جهانی نیاز بیش از پیش به شناخت بازار جهانی و همچنین برندسازی بین‌المللی حس می‌شود. این هنرمند و کارآفرین عرصه سوزندوزی بلوچ، در ادامه با اشاره به تجربه بومی خود و همکارانش در حوزه برندسازی گفت: مهتاب نوروزی، مشهورترین سوزن‌دوز بلوچ و همان هنرمندی است که نمونه کارهایش، در موزه سعدآباد تهران نگهداری می‌شود به همین دلیل من و تعدادی از زنان و دختران بلوچ گرد هم آمده و برند «دختران مهتاب» را راه‌اندازی کردیم تا به معرفی این هنر در داخل و خارج ایران بپردازیم. حالا هم توانسته‌ایم با حمایت دو شرکت ایرانی در کشور امارات متحده عربی بازاریابی و آثار خود را در شهر دبی به نمایش بگذاریم. نوروزی جذب سرمایه‌گذار را نیازمند حمایت عملی دستگاه‌های اجرایی استان سیستان و بلوچستان برشمرد و گفت: قرار است پاییز امسال، نمایشگاه متفاوتی در امارات برگزار و ظرفیت‌های فرهنگی و اقتصادی بلوچ‌دوزی به صاحبان سرمایه معرفی شود اما امیدواریم با توجه به اهمیت موضوع از حمایت اداره کل میراث فرهنگی و حتی استانداری سیستان و بلوچستان برخوردار شویم چرا که سوزن دوزی، فاخرترین هنر زنان این استان است. این هنرمند سوزن‌دوز به ضرورت استانداردسازی هنرهای سنتی اشاره و بیان کرد: سال ۹۰ یا ۹۱ بود که اداره استاندارد و اداره کل میراث فرهنگی در هر استان به استانداردسازی برخی رشته‌های صنایع دستی پرداختند اما در ارتباط با سوزن‌دوزی بسیاری از استانداردها رعایت نمی‌شود. حتی خود متولیان میراث فرهنگی هم این استانداردها را رعایت نمی‌کنند. به عبارتی امروز، هر که از راه رسیده، شروع به سوزن‌دوزی کرده، بی آن‌ که بداند شیوه‌های اصیل و سنتی سوزن‌دوزی کدام است و وجود استانداردهایی برای این هنر، ضروری به نظر می رسد. به گفته زینب نوروزی یکی از مشکلات اساسی سوزن‌دوزها، تهیه مواد اولیه است. هم پارچه گران است و هم نخ. رنگ‌های طبیعی، جای خود را به رنگ‌های شیمیایی داده‌اند. روزگاری سوزن‌دوزها به زاهدان می‌رفتند و از اداره میراث فرهنگی زاهدان، پارچه می‌گرفتند؛ حالا همه آن پارچه‌ها در انبار تلنبار شده و خاک می‌خورد اما کسی نیست تا آنها را در اختیار زنان سیستان و بلوچستان بگذارد تا هم برای آن‌ها کارآفرینی کند هم از مشکلاتشان بکاهد. این سوزن‌دوز بلوچ، «افغان دوزی» را یکی دیگر از مسایل و معضلات هنر سوزن‌دوزی دانست و افزود: همه مشکل ما در تهیه مواد اولیه خلاصه نمی‌شود. در حال حاضر، سوزن‌دوزی‌های افغان با کیفیت و قیمت پایین و ظاهر فریبنده، مشکلی است که هنر دست زنان بلوچ را تهدید می‌کند و مسئولان سازمان میراث فرهنگی و صنایع‌دستی باید جلوی ورود این نوع سوزن‌دوزی را بگیرند وگرنه سوزن‌دوزی‌های ماشینی، تهدیدی برای ما به حساب نمی‌آید چراکه همه زنان نمی‌توانند از نقش‌های اصیل و دست‌دوز استفاده کنند و طبیعی است کسانی که توان مالی ندارند به سمت کارهای ماشینی می‌روند و هیچ‌کدام از این کارها، رقیب سوزن‌دوزی‌های دستی نیستند.

شکرگزاری با رقص محلی به شیوه مردم بلوچ

شکرگزاری با رقص محلی به شیوه مردم بلوچ,هنرمندان بلوچستان

شکرگزاری با رقص محلی به شیوه مردم بلوچ

باد که می‌وزد، خوشه‌های گندم را با خودش می‌برد و می‌آورد. مردم سیستان و بلوچستان بعد از برداشت گندم، یک‌بار دیگر از کاشت گرفته تا وزش باد روی خوشه‌های گندم و برداشت محصول را با حرکاتی آئینی اجرا می‌کنند، حرکاتی که نماد شکرگزاری است.

به گزارش سایت هنرمندان بلوچستان ، به نقل از گزارش ایسنا، حرکات آئینی و سنتی «رقص گندم» یا «سه چاپی» بلوچستان قدمتی طولانی دارد و یکی از آئین‌های باقی‌مانده از نیاکان مردم سیستان و بلوچستان است که سینه به سینه منتقل شده است. این حرکات نمادی از شکرگزاری مردم منطقه بلوچستان در زمان کاشت و برداشت گندم است که همچنان هم طرفدار دارد و اجرا می‌شود. مهران ریگی - سرپرست گروه سه چاپی لادیز آوای بلوچستان - در گفت‌وگو با ایسنا، درباره این حرکات آئینی اظهار کرد: «رقص گندم» قدمتی طولانی در سیستان و بلوچستان دارد و از اجداد ما باقی مانده است و همچنان هم اجرا می‌شود. این حرکات آئینی شامل چند مرحله کاشت، داشت و برداشت است که در ۱۳ مرحله انجام می‌شود. او ادامه داد: این حرکات آئینی همچنان در مراسم عروسی روستای لادیز انجام می‌شود. ما نیز این حرکات را از پدران و در مراسم عروسی و جشن‌هایی که بعد از برداشت محصول گندم برگزار می‌شد، یاد گرفته‌ایم. ریگی با بیان این‌که مدتی، این حرکات آئینی اجرا نمی‌شد، افزود: در حال حاضر این حرکات دوباره رونق گرفته است. گروه «سه چاپی لادیز آوای بلوچستان» نیز حدود دو سال است که تشکیل شده و با وجود کم و کاستی‌هایی که دارد تا کنون چهار بار در جشنواره‌های مختلف مقام آورده است. سرپرست گروه «سه چاپی لادیز آوای بلوچستان» درباره اعضای گروهش توضیح داد: همه اعضای گروه ما، فامیل هستند و همه با هم خواهرزاده و برادرزاده هستیم، به عبارتی یک کار قومی را انجام می‌دهیم. فقط نوازنده‌های گروه، از شهرستان خاش و میرجاوه به ما ملحق می‌شوند. به‌دلیل مشغله کاری حدود دوماه می‌شود که هیچ تمرینی نداشته‌ایم. من خودم مغازه‌دار هستم و برخی اعضای گروه هم کشاورزی می‌کنند. در واقع، ما در کنار کار اصلی، این گروه هنری را راه‌اندازی کرده‌ایم تا بتوانیم به حفظ فرهنگ مردم بلوچ کمک کنیم. او با بیان این‌که گروه‌شان کمبودهایی دارد، گفت: ما هنوز نتوانسته‌ایم سُرنای مخصوص رقص تهیه کنیم. همچنین به‌دلیل کمبود بودجه هنوز نتوانسته‌ایم یک مدل کفش‌ برای اعضای گروه بخریم. با آن‌که برنامه‌های زیادی را در مدت دو سال در استان اجرا کرده‌ایم و حدود دو سال است که مدارک‌مان را به اداره فرهنگ و ارشاد سیستان و بلوچستان داده‌ایم، اما هنوز ما را بیمه نکرده‌اند. ریگی همچنین درباره لباس‌هایی محلی که اعضای گروه بر تن دارند، بیان کرد: این لباس‌، خاص منطقه لادیز است که از هفت متر پارچه دوخته شده و همراه آن، جلیقه‌ای را که به زبان محلی به آن «باسکت» می‌گوییم، می‌پوشیم. «فاج» نیز پارچه‌ای است که آن را به سر می‌بندیم. سرپرست گروه «سه چاپی لادیز آوای بلوچستان» درباره این‌که برای انتقال این آئین به نسل جدید، برنامه آموزشی هم دارند؟ گفت: کلاسی نداریم که بخواهیم این آئین را به نسل جدید منتقل کنیم؛ اما در کل، من مشکلی برای آموزش دادن ندارم و اگر جایی به ما بدهند، از این کار استقبال می‌کنم. در گروه ما، کودکان ۷ تا ۸ سال هم فعالیت می‌کنند. در مراسم عروسی‌، بزرگ و کوچک همه با هم به‌صورت یک گروه ۵۰ تا ۶۰ نفره این حرکات را انجام می‌دهند. او با بیان این‌که بارها پیش آمده در اجرای این حرکات، عضلات بدن دچار گرفتگی شده است، اضافه کرد: باید برای اجرا، خوب تمرین کنیم تا دست و پا دچار گرفتگی عضلات نشود. معمولا گروه ما، در یک ماه، دو تا سه بار تمرین دارد؛ اما گاهی هم پیش می‌آید که به‌دلیل مشغله کاری حدود دو ماه تمرین نداشته‌ایم. گاهی در یک ماه، شش برنامه اجرا می‌کنیم. اگر وقت بیشتری برای تمرین بگذاریم، قطعا اجرای بهتری خواهیم داشت، زیرا در بخشی از اجرا، حرکات دست و پا تندتر است. ریگی که متولد سال ۱۳۶۰ است، گفت: از شهرستان میرجاوه تا لادیز ۱۵ کیلومتر فاصله است. روستای لادیز مناطق بسیار دیدنی از جمله آبشار و غار دارد.

مجموعه ترانه های پرویز کدخدایی بنام ” بی تو آشوبم ” بزودی منتشر خواهد شد.

مجموعه ترانه های پرویز کدخدایی بنام "بی تو آشوبم" بزودی منتشر خواهد شد,هنرمنئان بلوچستان

مجموعه ترانه های پرویز کدخدایی بنام "بی تو آشوبم" بزودی منتشر خواهد شد.

به گزارش سایت هنرمندان بلوچستان ، دومین اثر پرویز کدخدایی از مجموعه آثار ترانه های سروده شده بنام " بی تو آشوبم " بزودی منتشر خواهد شد .

توجه به ظرفیت های فرهنگی و هنری سیستان و بلوچستان ضروری است

توجه به ظرفیت های فرهنگی و هنری سیستان و بلوچستان ضروری است,هنرمندان بلوچستان

توجه به ظرفیت های فرهنگی و هنری سیستان و بلوچستان ضروری است

به گزارش سایت هنرمندان بلوچستان ،به نقل از زاهدان - ایرنا - معاون سیاسی اجتماعی استاندار سیستان و بلوچستان گفت: این استان سرشار از استعدادهای فرهنگی و هنری است که به دلیل بعد مسافت مورد غفلت قرار گرفته که این غفلت باید به گونه ای جبران شود و به عنوان یک کانون مهم مورد توجه قرار گیرد.

 به گزارش سایت هنرمندان بلوچستان ، به نقل از گزارش ایرنا علی اصغر جمشید نژاد روز سه شنبه در آیین اختتامیه سومین جشنواره هنرهای گرافیکی در زاهدان با حضور معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی اظهار داشت: فرهنگ و هنر جزو موضوعات پر اهمیت است به گونه ای که برای ما و سیاست گذاران اصلی این حوزه به عنوان یک اولویت قابل توجه است. وی ادامه داد: در این راستا شورای توسعه و امنیت پایدار شرق و غرب که یکی از ارکان تصمیم گیری برای 9 استان پر اهمیت مرزی است یکی از کارگروه های خود را کارگروه فرهنگی قرار داده که ریاست آن را وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی عهده دار است. وی گفت: با توجه به قابلیت های فراوان فرهنگی و هنری سیستان و بلوچستان می توان از ظرفیت های رسانه های پرتیتراژ کشور برای افزایش سطح آگاهی عموم مردم به بهترین نحو بهره گرفت. وی تاکید کرد: ضروری است توجه ها متناسب با ضرورت ها و نیازهای استان ایجاد شود. معاون سیاسی اجتماعی استاندار سیستان و بلوچستان گفت: به نظر می رسد با توجه به نزدیکی فرهنگ این دیار با کشورهای همسایه تعاملات فرهنگی بیشتر باید مورد توجه قرار گیرد. وی وجود هنرمندان در زمینه های مختلف و ظرفیت های بالای دانش آموختگان را از جمله مواردی عنوان کرد که می تواند در ابعاد فرهنگی سیستان و بلوچستان مورد توجه قرار گیرد. وی ثبت جهانی آثار مختلف نظیر شهر سوخته را در سیستان و بلوچستان از جمله افتخارات دولت یازدهم برشمرد و گفت: اخیرا تیمی به عنوان داور با حضور در روستای کلپورگان به دنبال ثبت جهانی این روستاست. به گزارش سایت هنرمندان بلوچستان ، به نقل از گزارش ایرنا کلپورگان روستایی در 25 کیلومتری شهر سراوان و 390 کیلومتری جنوب شرق زاهدان مرکز استان سیستان و بلوچستان خواستگاه سفالی به همین نام است. سفال کلپورگان شاهکار هفت هزار ساله زنان و مردان دیار نخل و آفتاب «سراوان» با شهرت جهانی و منحصر به فرد در میان سفالینه های تاریخی است. کلپورگان روستایی در 25 کیلومتری شهر سراوان و 390 کیلومتری جنوب شرق زاهدان مرکز استان سیستان و بلوچستان خواستگاه سفالی به همین نام است و آنچه امروز کلپورگان را از سایر نقاط متمایز کرده هنر سفالگری آن است، سفالی با عمری به درازای تاریخ. کلپورگان با سفالینه های تاریخی و منحصر به فرد و شهرت جهانی شاهکار اندیشه، ذوق، فرهنگ و هنر زنان بلوچ در سرزمین ایران است، زنان بومی منطقه یگانه خالقان سفال کلپورگان هستند و این هنر ارزشمند را نسل به نسل و سینه به سینه از مادران به دختران منتقل کرده اند و گذشت زمان و حوادث تاریخ نیز نه تنها از اصالت آن کم نکرده بلکه بیش از پیش بر ارزش های هنری آن افزوده است. آنچه سفالگری کلپورگان را از سایر نقاط متمایز کرده ویژگی های منحصر بفرد آن است به گونه ای که در ساخت سفال تمام مراحل ظریف سفالگری به وسیله زنان انجام می گیرد و مردان فقط کارهایی مثل حمل خاک رس از معدن مسکوتان واقع در 2 تا سه کیلومتری کارگاه، آماده کردن گل و پختن سفال را انجام می دهند. همچنین آنچه توجه جهانیان را به سفال کلپورگان جلب کرده استفاده نکردن از چرخ سفالگری در تهیه سفال است به گونه ای که تمام سفالینه ها با روش های سنتی ابتدایی، بدیع و به کمک دست انجام می شود. طرح ها و نقش های سفال کلپورگان نیز کاملا هندسی است و تداعی نقشهای باستانی است تــزیینــات روی سفالینه ها با نمادهای تجریدی است که از نسلی به نسل دیگر به یادگار مانده است و حکایت از راز و رمــز و خواهش های روحی و درونی هنرمند از محیط اطراف و اعتقادات و باورهای او دارد و اغلب نمادها شبیه به نقوش سفالهای ما قبل تاریخ و آغاز دوره تاریخی است. استان سیستان و بلوچستان با 19 شهرستان زاهدان، زابل، هیرمند، زهک، هامون، نیمروز، میرجاوه، خاش، سراوان، سیب سوران، مهرستان، ایرانشهر، دلگان، فنوج، قصرقند، نیکشهر، سرباز، کنارک و چابهار و داشتن صدها اثر باستانی، تاریخی، فرهنگی و مکان های تفریحی و دیدنی، سواحل زیبا، بازارهای متعدد با کالاهای داخلی و خارجی، منطقه آزاد و کوه سرافراز تفتان و از همه مهمتر مردمی مهربان و میهمان نواز میزبان مسافران و گردشگران در تمامی فصول سال است. وجود مرزهای طولانی زمینی و دریایی و سدها و رودخانه های متعدد، باغ های میوه های گرمسیری و صنایع دستی منحصر به فرد از دیگر توانمندی ها و جاذبه های پهناورترین استان کشور است. سفر به سیستان و بلوچستان از طریق هوایی، دریایی و سه مسیر زمینی خراسان- زاهدان - زابل، کرمان - زاهدان، کرمان - ایرانشهر و جاسک -کنارک - چابهار امکان پذیر است.

۴ هزار هنرمند تحت پوشش تعهدات بیمه ای تامین اجتماعی قرار گرفته اند

۴ هزار هنرمند تحت پوشش تعهدات بیمه ای تامین اجتماعی قرار گرفته اند,هنرمندان بلوچستان

چهار هزار هنرمند تحت پوشش تعهدات بیمه ای تامین اجتماعی قرار گرفته اند

به گزارش سایت هنرمندان بلوچستان ،به نقل از خبرگزاری شبستان : معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: سال گذشته ۴ هزار هنرمند تحت پوشش تعهدات بیمه ای تامین اجتماعی قرار گرفته اند. به گزارش سایت هنرمندان بلوچستان ،به نقل از گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از زاهدان، علی مرادخانی معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی امروز(10 مرداد) در آیین اختتامیه سومین جشنواره ملی هنرهای گرافیکی رضوی بیان داشت: هنرمندان با انگیزه آثار فاخری به جشنواره ملی هنرهای گرافیکی رضوی ارائه کردند که این برای دستندرکاران جشنواره قابل تحسین است.   وی با بیان اینکه سیستان و بلوچستان یکی از قطب های مهم هنری در کشور است، افزود: یک نوع نگاه نو و جدید در هنر استان دیده می شود؛ این نوع نگاه جدید و متفاوت مورد پسند جوانان بوده است.   معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با اشاره به اینکه موسیقی سیستان و بلوچستان متفاوت تر از موسیقی های نواحی دیگر نقاط کشورمان است، خاطرنشان نمود: در جنوب شرق کشورمان سرمایه های خوبی به لحاظ هنری داریم.   مرادخانی از اعطای درجه هنری به هنرمندان استان سیستان و بلوچستان خبر داد و گفت: استاد شیرمحمد اسپندار را در استان داریم که به عنوان یکی از سرمایه های بزرگ هنری کشورمان یاد می شود.   وی با بیان این مطلب که موسیقی نواحی مرز نمی شناسد، افزود: در زمان گذشته موسیقی نواحی دیپلماسی مردم با مردم بوده است و روابط را به هم نزدیک می کرد.   مرادخانی گفت: در آینده ای نزدیک گروه های موسیقی نواحی به کشورهای مختلف دنیا اعزام می شود.        وی افزود: سال گذشته 4 هزار هنرمند به بیمه شدگان اضافه شده اند و به دنبال آن هستیم که فرآینده بیمه هنرمندان را در سال جاری با قوت ادامه دهیم.

گرامیداشت دهه کرامت در فنوج + گزارش

گرامیداشت دهه کرامت در فنوج + گزارش,هنرمندان فنوج,هنرمندان بلوچستان

گرامیداشت دهه کرامت در فنوج + گزارش

+ مصاحبه با مسلم نصرتی از گروه رژنا شهروندان فنوجی در گرامیداشت دهه کرامت و در آستانه سالروز میلاد مسعود امام رضا(ع) مراسم جشنی با اجرای برنامه های متنوع برگزار کردند. به گزارش سایت هنرمندان بلوچستان ،به نقل از خبرگزاری صداوسیما مرکز سیستان و بلوچستان، بخشدار مرکزی شهرستان فنوج در خصوص برگزاری جشن های ملی و ‌مذهبی در این منطقه گفت: گرامیداشت مناسبتهای ملی و‌مذهبی، میتواند نقش به سزایی در شناخت بیش از پیش نسل جوان از اهل بیت پیامبر اسلام(ص) داشته باشد.
اسماعیل بلیده ای افزود: شعر سرایی شاعران بلوچ ‌در وصف حضرت معصومه(س) و امام رضا(ع) در این جشن نشان از ارادت جوانان و هنرمندان اهل تسنن فنوج به خاندان پاک ‌و‌مطهر پیامبر اکرم(ص) دارد.

دانلود گزارش و مصاحبه

کانال هنر بلوچ
پخش آنلاین جزء اول قرآن کریم با صوت شیخ سدیس