شعر بلوچی بمناسبت عید فطر + ترجمه متن فارسی

عید فطر یا عید رمضان یکی از دوعید مهم در فرهنگ مردم بلوچ می باشد

عید فطر اولین روز از ماه شوال بعد از روئت ماه در آخرین غروب  ماه رمضان می باشد

مردم بلوچستان در روز عید سعید فطر رسم و رسومات خاصی دارند که از مهمترین آنها برپایی نماز عید در عیدگاه ، دیدار و حلالیت طلبی (حک پهلی) از همدیگر بخصوص بزرگ ترهای خانواده و فامیل می باشند.

ساز و آواز و موسیقی بلوچی زیمل یا زیمر

مردم بلوچ در این روز  علاوه بر دیدار از فامیل و خانواده هر اشنایی را در کوچه یا خیابان ببینند بغل می کنند  و با روبوسی و روی خندان این روز را بهم دیگر تبریک و کدورت هایی اگر هست را برطرف می کنند.

این شعر و متن بلوچی به مناسبت تبریک عید فطر به همراه ترجمه فارسی آن تقدیم به شما

(شاعر ناشناس.)

عید یهته سورنت په جهانا (عید آمده و جشن و شادی در جهان به پا شده است)

 

گل مستنت و شوکینن تماما (گل سرمست از این عید و تمام مردم خود را اماده میکنند)

 

بلبل ته مزار وانگه سورنا په دگارا (بلبل در باغ می خواند در همه جای زمین ساز و سرود است)

 

مرد و جن شاباش گوشن پیر زمانا (مردان و زنان به بزرگترهای فامیل عید را تبریک میگویند)

 

کینگ ز سرا دور کنن شودن دلانا (کینه و حسد را کنار گذاشته و و دلها را از این خصایل بد می شویند)

گندوک کنن همدگرا ته لوگ و دوارا (و تمام برای دیدن همدیگر به خانه های یکدیگر می روند)

شهد و شکرنت عید شیرین په زبانا (همانطور که عسل در زبان شیرین است عید هم برای مسلمان خوشایند است )

عیدنت و تمام نوک کننت سلین پوچانا (عید است و لباس نو برتن می کنند)

ماه برکت رپته شه ایح ملک و حزانا (ماه رمضان از دیار ما رفت و من احساس ناراحتی میکنم)

هنر بلوچ

عید رمضان یهتح په جاهه دلا شادا (عید رمضان آمد به جایش و من خوشحالم)

پهکیحن هنکا پر بوتن شه عطر اعیدا (تمام محیط خانه پر شده از عطر عید رمضان)

ایح عید په کلیحن مردما مبارک بادا (این عید بر تمام مسلمین جهان مبارک باد)

شعر بلوچی سرزمین بلوچستان با ترجمه فارسی

سرزمین بلوچستان

شاعر: شعیب جمالزهی

مَئ مکـُّران جان زنده باد     (مکران جان من زنده باد) سرحد زمین پاینده باد         (سرحد زمین پاینده باد) هر دو مَنی مُلک و کـَـتان     (هر دو وطن و خانه من هستند) هر دو مَنی شهر و کـیان     (هر دو شهر و کیان من هستند) هر دو مکان کامران          (هرمکان کامران هستند) هر دو دیار جاودان           (هر دو دیار جاودان هستند)

سوزڃن گل و سبزڃن نلان      (در این دیار گلهای سرخ و نی های سبز وجود دارند) کـَوْرو تـَلار و مچگان    (دراین سرزمین رودخانه کوه و صخره و درخت خرما وجود دارند) نڃستن بَرڃ مُلک، بزدلان   (در سرزمین من افراد بزدل و ترسو وجود ندارند) مَردنـْت و شڃرانـی نران    (مردان این سرزمین همچون شیران نر دلاور هستند) پیرنـْت و بازڃنڃ جُوان     (تعدادی از افراد پیر و عده ایی جوان هستند)

شه خاش برڃن په زاهدان  (اگر از خاش به زاهدان حرکت کنیم)

گنده تو شهر حافظان         (شما شهر حافظان یعنی زاهدان را می بینید) سنگان تمین و تمندان       (از جمله مناطق این سرزمین سنگان تمین و تمندان)

ترشاب و لادیز تان تفتان   (ترشاب لادیز و کوه تفتان میرجاوه کوه بزمان)

  میرجاوگ و کوه بزمان پیشین نۏک آباد و دَلگان   ( پیشین نوک آباد ودلگان هستند) تانْ چابهار تو چکران      (اگربه صورت تفریحی به طرف چابهار بروید) شه فهرج و کلپۏرَگان      (شهرهایی همچون ایرانشهر و کلپورگان ساربۏگ و نڃکشهر ماهکان  (ساربوگ نیکشهر وماهکان را می بینید)

صدیق زهی تان داروکان    (از دیگر مناطق بلوچستان میتوان به صدیق زهی و داروکان) نۏکجوب و بُمپور و سۏران (نوکجوب بمپور سوران سرباز لاشار و مهرستان ) سرباز لاشار و مِهرستان

سایت هنر بلوچ | هنرمندان بلوچستان

شَه کـُنارک نۏبندیان    (از کنارک و نوبندیان همچنین کوهک جالق و نوبندیان اشاره کرد) کۏهَک و جالق اڃرافشان

رنـْد بلۏچ پاکستان     ( قوم بلوچ در کشورهای پاکستان عمان ترکمنستان) عمّان و ترکمنستان شه سوئد تان افغانستان   (سوئد افغانستان تانزانیا و هندوستان هم وجود دارند) تانزانیا و هندوستان

یڃ شئ بلۏچ مَرد کلان  (بله این است بلوچ بزرگ مرد تاریخ) کوچ و بلۏچَئ وارثان   (قوم بلوچ وارث و فرزندان قوم کوچ و بلوچ در شاهنامه هستند) شَه کۏها بگر تا بندران (از کوه گرفته تا بندر در جنوب شرق ایران) پَهْکان بلۏچَن پَر جهان  ( اینها از آن قوم بلوچ در جهان و ایران هستند)

پ ن: به دلیل اینکه قالب سایت از فونت بلوچی پشتیبانی نمیکنه بابت بهم ریختگی بعضی کلمات عذرخواهی میکنم

منبع وبلاگ دانشجویان بلوچ خاشی

متن شعر از شاعر بلوچ محمد یاسین جلالزهی بنام گُل پوشِ بلوچستانی

شاعر بلوچستان

متن شعر

‍ ای که در چشمت هزاران حادثه جا مانده است قلب این شاعر به عشقت باز تنها مانده است

دخترِ زیبایِ گُل پوشِ بلوچستانی ام چشم من در انتظارت روز و شب ها مانده است

تو شبیه اتفاقی تازه هستی در غزل من شبیه عاشقی که رو به دریا مانده است

عشق گاهی بی محابا می زند بر جان ما روزُ شب هایم برایت رو به صحرا مانده است

هر چه می بینم تو را گویا نمی بینم هنوز چشم من در حیرت آن چشم شهلا مانده است

خط لب هایت برایم کهکشانی تازه است خال مشکی روی لبهایت چه زیبا مانده است

دل یقین دارد که هر شب شاعرت دیوانه است در فراقِ دیدنِ آن قدِ رعنا مانده است

ای الهه ، یک غزل با مثنوی ارزانی ات ذکر موهای تو در شعر ُ غزل ها مانده است

عشق یعنی شاعری در خلوت شعرانه اش در خیال روی تو تا صبح فردا مانده است

خنده هایت را نگیر از شاعر در مانده ات در هوای خنده هایت غُصه حاشا مانده است

مکُران را در هوایت بوسه باران می کنم بودنت با من برایم مثل رویا مانده است

در بلوچستان برایت یک نفر جان می دهد در فراق دیدن آن قد رعنا مانده است

محمد یاسین جلالزهی

هنرمندان بلوچستان

کسب رتبه دوم اجلاس جهانی شاعران آزاد توسط شاعر جوان ایرانشهری

مجموعه ترانه های پرویز کدخدایی بنام "بی تو آشوبم" بزودی منتشر خواهد شد.

متن شعر از شاعر بلوچ باسد هوت بنام هیال ءِ میتگ

متن شعر

هیال ءِ میتگ

دلوں گوش ایت گِسر بہ کپ چہ اِے جهان ءِ مُچّی ءَ اِے دروگیں دروشم ءَ وت ءَ جتا بہ کن ءُ سر بہ گر وتی هیال ءِ میتگ ءَ بہ سند وت ءَ چہ گاری ءَ چہ اِے شپ ءِ تهاری ءَ اِے گَم جتیں ھُماری ءَ یلہ بہ دئے بہ کن وتی هیال ءِ سرمچاری ءَ منی هیال ءِ میتگ ءَ وپا ءِ کاڑ سَمبھ اَنت زبادی نود شَنزَگ اَنت دلانی چاڑ سَمبَھ اَنت منی تہ ءَ یک شوانگے هَمُک سباه ءَ دَرکپ اِیت گوں با وپائیں مُکّی ءَ گوں تُن پروشیں چاگل ءَ گوں چُنڈے نان ءَ سُھرو ءِ مُهیم ءِ توشگ ءَ وتی ماں گرَنچ دنت ءُ سرگر ایت سَپائیں شال ءِ دامن ءَ گوں میش ءُ بُزگلاں وتی گَٹور ءُ تروشتناں وتی گِتاچ ءُ تُهمی پاچِناں ماں جنگل ءَ رَهادَگ اِنت کهیری سبزیں ساهگے َ رس ایت ءُ گرمے سارت کنت چو مهروانیں رُمبے ءَ رَمَگ کش ءَ دوار بیت شپانک هاک ءِ دامن ءَ گوں دلوتاں هوار بیت ناں هست پگر ءُ وسوسے ناں هست دوریں ترانگے ناں دلتپرکهیں گَمے مدام چاڑ ءُ شاده اِنت وت اِنت ءُ بس وتی رَمَگ دمانے نند ایت پاد کیت ٹال کنت بَزیں چِشے رمگ هوں رُمب ءُ ریچ بیت گتاچ ءُ پاچن ءُ گٹور وراَنت سبزیں نار ءُ پُل شپانک گُٹّے آپ وارت چہ بَرپ بَندیں چاگل ءَ ءُ سارت کنت وتی دل ءَ هما کهیر ءِ ساهگ، پُرانے یے جَلان کنت سَپائیں تاس ءَ ایر کنت، دوگیں شیری مان کنت شپانک ءِ باتن ءَ گوش ئے کہ وشّے یے بَلان کنت نہ کنت اِے زند ءِ وشّی ءَ جهان ءِ وشّیاں بدل ابید شوانگ ءَ نہ زانت کسّے نان ءِ اِزّت ءَ نہ زانت تام ءَ وَردِن ءُ پُرانیانی لزّت ءَ تلائیں روچ، لَهم لَهم، گُباراں ایر روان بیت بُزاں کہ وهد ءِ دیگر ءَ، شپانک هم اِنان بیت گوں دست ءِ مُکّی ءَ وتی، پَساناں سر دیان بیت دیم پہ هَلک ءِ منزل ءَ، رمگ سرگران بیت رس ایت پیشی بُنجل ءَ ءُ ایر کنت چاگل ءَ رَمَگ رس ایت منزل ءَ شَنِک کروداں ترانج کناں پہ زگریں شیر ءَ درکپ اَنت چہ واڑ ءَ دیم پہ مادراں مِچ اَنت شیر ءَ زَگرگیں تَچ انت واڑ ءِ کِر گور ءَ شپانک شاد ءُ شاده اِنت رمگ گْوَمے دوار بیت دلی گوں شوانگ ءِ دل ءَ پہ ایمنی کرار بیت منی هیال ءِ میتگ ءَ کہ جمبرے شَمورَگ اِنت من زاناں هور ءُ هار بیت ماں کوهسراں رُد ایت، چَمَن سبز هر ڈگار بیت هالکو پَتار بیت ماں بیٹاں شِمش در رِچ ایت، پُل بیت بهار بیت منی هیال ءِ میتگ ءَ وپا ءِ کاڑ سمبھ اَنت دلانی چاڑ سمبھ اَنت منی تہ ءَ یک شوانگے همُک سباه ءَ درکپ ایت

باسد هوت

هنرمندان بلوچستان

حضور دکتر امینی فرد در آیین نکوداشت و رونمایی مجموعه شعر محمدیاسین جلال زهی در تهران

متن شعر از شاعر بلوچ پرویز کدخدایی

متن شعر

دامی گذاشتی پای من به دام تو رسوا شدم این همه ناز آخرش دلبسته ی کیا شدم؟!

من باغ سیب و دور زدم میوه ی کالش مال من نفرین تو منو گرفت باشه وبالش مال من!

بعد تو آدمای شهر رنگ و لعابی ندارن برای قلب خسته ام حرف حسابی ندارن

خواستم ازت رها بشم این بود که من شکار شدم از دست تو ،به دست کی طعمه ی بی عیار شدم

تقصیر تو نبود ولی... من بی گدار به آب زدم خواستم ازت رها بشم به دام کی شکار شدم؟!

سخته بدونی آخرش طعمه ی کوسه ها شدی فریب دام چی شدی؟ رسوا شدم،رسوا شدی

آتیش به رویات میزنم باروت زندگیت منم آتیش کشیدی قلب مو منم تلافی می کنم

پرویز کدخدایی

هنرمندان بلوچستان

مراسم رونمایی از کتاب شاعر بلوچ در سومین اجلاس جهانی شعر فارسی و دو همایش بزرگ در تهران

متن شعر از شاعر بلوچ محمد یاسین جلالزهی بنام چشمان  تو

عاشقانه ای تازه تر

متن شعر

با من بخند ای مهربان باحیله ی شیطانیت با  تو خداوند  آفرید  ابزار   ِاین  ویرانیت درگیر صدها  وسوسه  مانند  آدم  می شدم وقتی که حوا می شدی با قامتِ سلطانیت حرفی  بزن  شعری بگو  تا من کنارِ دست تو بنشسته ماتت میشوم براین سخن گردانیت

مانند چشمِ  دختر هندی شده   چشمان  تو من را به کشتن میدهد این عشویِ ایرانیت  ترکیبی از  حورُ  پری   ماه و فرشته با همی روحت چگونه جا شده در پیکر انسانیت تفسیر صدها سوره شد یک آیه ئ چشمان تو ایمان به تو آورده ام با چهره ی  نورانیت مثل گذشته میشود دختر که برگردیم عقب با من  تو  همبازی شوی ایام سرگردانی ات؟ من در  بلوچستان  شدم مشتاق روی ماه  تو

من را تو کشتی نازنین با چشمک ِ تهرانی ات   کی می شود بارِ دگر مهمان چشمانت شوم جان را بقربانت کنم آن  لحظه در مهمانیت  یاد آیدم در آن زمان من عاشقت بودم  ولی آیا تو عاشق می شوی بر عاشق بحرانیت؟ با  تیرِ  مژگانِ   بلا  ، آیی  به سمت قلب ما مست  شهادت میشوم در غزوه طوفانی ات بالا بلندِ خوش تراش در چشم من زیباتری ترکیبی از  کار  خداست اندام ِ استثنایی ات من در بلوچستان شدم  مشتاق روی ماه تو من را فنا دادی تو با  چشم بلوچستانی ات

محمد یاسین جلالزهی

هنرمندان بلوچستان