سوزندوزی نیازمند برند جهانی است/ افغاندوزی علیه بلوچدوزی
به گزارش سایت هنرمندان بلوچستان ، زینب نوروزی به نقش مهم صادرات، بازاریابی جهانی و برندسازی بینالمللی برای هنر سوزندوزی اشاره و بیان کرد: مسئولان فرهنگی باید هنرمندان بلوچ را در رسیدن به این مهم حمایت کنند.
زینب نوروزی از هنرمندان فعال در حوزه سوزندوزی در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به نقش مهم صادرات و جذب سرمایه گذار داخلی و خارجی برای سوزندوزی بلوچ گفت: برای صنایع دستی نفیس و فاخری همچون بلوچدوزی، موضوع صادرات و حضور در بازار جهانی همیشه مطرح بوده است. اوج رونق اقتصادی این هنر به چند دهه پیش برمیگردد و در حال حاضر برای حضور جدی و پایدار سوزندوزی بلوچ در بازار جهانی نیاز بیش از پیش به شناخت بازار جهانی و همچنین برندسازی بینالمللی حس میشود.
این هنرمند و کارآفرین عرصه سوزندوزی بلوچ، در ادامه با اشاره به تجربه بومی خود و همکارانش در حوزه برندسازی گفت: مهتاب نوروزی، مشهورترین سوزندوز بلوچ و همان هنرمندی است که نمونه کارهایش، در موزه سعدآباد تهران نگهداری میشود به همین دلیل من و تعدادی از زنان و دختران بلوچ گرد هم آمده و برند «دختران مهتاب» را راهاندازی کردیم تا به معرفی این هنر در داخل و خارج ایران بپردازیم. حالا هم توانستهایم با حمایت دو شرکت ایرانی در کشور امارات متحده عربی بازاریابی و آثار خود را در شهر دبی به نمایش بگذاریم.
نوروزی جذب سرمایهگذار را نیازمند حمایت عملی دستگاههای اجرایی استان سیستان و بلوچستان برشمرد و گفت: قرار است پاییز امسال، نمایشگاه متفاوتی در امارات برگزار و ظرفیتهای فرهنگی و اقتصادی بلوچدوزی به صاحبان سرمایه معرفی شود اما امیدواریم با توجه به اهمیت موضوع از حمایت اداره کل میراث فرهنگی و حتی استانداری سیستان و بلوچستان برخوردار شویم چرا که سوزن دوزی، فاخرترین هنر زنان این استان است.
این هنرمند سوزندوز به ضرورت استانداردسازی هنرهای سنتی اشاره و بیان کرد: سال ۹۰ یا ۹۱ بود که اداره استاندارد و اداره کل میراث فرهنگی در هر استان به استانداردسازی برخی رشتههای صنایع دستی پرداختند اما در ارتباط با سوزندوزی بسیاری از استانداردها رعایت نمیشود. حتی خود متولیان میراث فرهنگی هم این استانداردها را رعایت نمیکنند. به عبارتی امروز، هر که از راه رسیده، شروع به سوزندوزی کرده، بی آن که بداند شیوههای اصیل و سنتی سوزندوزی کدام است و وجود استانداردهایی برای این هنر، ضروری به نظر می رسد.
به گفته زینب نوروزی یکی از مشکلات اساسی سوزندوزها، تهیه مواد اولیه است. هم پارچه گران است و هم نخ. رنگهای طبیعی، جای خود را به رنگهای شیمیایی دادهاند. روزگاری سوزندوزها به زاهدان میرفتند و از اداره میراث فرهنگی زاهدان، پارچه میگرفتند؛ حالا همه آن پارچهها در انبار تلنبار شده و خاک میخورد اما کسی نیست تا آنها را در اختیار زنان سیستان و بلوچستان بگذارد تا هم برای آنها کارآفرینی کند هم از مشکلاتشان بکاهد.
این سوزندوز بلوچ، «افغان دوزی» را یکی دیگر از مسایل و معضلات هنر سوزندوزی دانست و افزود: همه مشکل ما در تهیه مواد اولیه خلاصه نمیشود. در حال حاضر، سوزندوزیهای افغان با کیفیت و قیمت پایین و ظاهر فریبنده، مشکلی است که هنر دست زنان بلوچ را تهدید میکند و مسئولان سازمان میراث فرهنگی و صنایعدستی باید جلوی ورود این نوع سوزندوزی را بگیرند وگرنه سوزندوزیهای ماشینی، تهدیدی برای ما به حساب نمیآید چراکه همه زنان نمیتوانند از نقشهای اصیل و دستدوز استفاده کنند و طبیعی است کسانی که توان مالی ندارند به سمت کارهای ماشینی میروند و هیچکدام از این کارها، رقیب سوزندوزیهای دستی نیستند.
