هنر بلوچ | هنرمندان بلوچستان | صنایع دستی بلوچی | آهنگ بلوچی | بلوچ موزیک | زیمل

شهناز خلیلی ایرندگانی سوزن دوز مشهور بلوچستان درگذشت+بیوگرافی

شهناز خلیلی ایرندگانی سوزن دوز مشهور و برجسته کشور و پیشکسوت این هنر فاخر از بلوچستان، به علت بیماری  در ایرندگان خاش دار فانی را وداع کرد. سایت هنرمندان بلوچستان : شهناز خلیلی ایرندگانی از برجسته‌ترین هنرمندان سوزن دوز بلوچ بود که مانند دو چهره فقید دیگر این هنر یعنی مهتاب نوروزی و زرخاتون که امروز به ملک خاتون معروف است، سال‌های پایانی عمر خود را با فقر و تنهایی دست و پنجه نرم کرد. این هنرمند سوزن‌دوز شب گذشته ۲۸ شهریورماه، پس از ماه ها تحمل بیماری درگذشت و امروز چهارشنبه 29 شهریور ماه بر پیکر ایشان در روستای واردان ایرندگان نماز گذاشته می‌شود. به گزارش سایت هنرمندان بلوچستان به نقل از ایرنا این بانوی هنرمند از بازماندگان عصر طلایی سوزن دوزی دهه 40 و 50 بود که با دستان هنرمند خود نقش های زیبایی را بر پارچه ها می نگاشت. آثار دستی تولیدی این هنرمند بلوچ که استاد بسیاری از صنعتگران و سوزن دوزان خاش و سایر شهرستان های سیستان و بلوچستان بود در کشورهای مختلف دنیا به نمایش گذاشته شد. شهناز ایرندگانی مشکلات فراوانی را در مسیر هنری خود تحمل کرد ولی دست از کار نکشید و 60 سال از عمر خود را صرف هنر سوزن دوزی کرد. وی از جمله هنرمندان سیستان و بلوچستان بود که در دهه های طلایی سوزن دوزی بلوچ حرفی برای گفتن داشت. این بانوی هنرمند بلوچ از سال 58 تا سال 77 با سازمان صنایع‌ دستی سیستان و بلوچستان به عنوان استاد کار در این استان همکاری داشته است.   زندگی نامه شهناز خلیلی ایرندگانی هنرمند سوزن دوز بلوچستان

زندگی نامه خواننده پاپ و تنظیم کننده بلوچ عبدالسلام بلوچی

بیوگرافی عبدالسلام بلوچی خواننده و تنظیم کننده شهرستان سرباز بلوچستان

سایت هنرمندان بلوچستان - عبدالسلام بلوچی در سال 1368 بدنیا آمد . به گزارش سایت هنرمندان بلوچستان عبدالسلام بلوچی متولد و ساکن شهرستان سرباز , شهر راسک و دارای تحصیلات فوق دیپلم کامپیوتر از دانشگاه آزاد ایرانشهر می باشد.

عبدالسلام موسیقی را از سن 18 سالگی شروع کرد , از سن 23 سالگی بصورت حرفه ای و خود آموز موسیقی الکترونیک را آغاز کرد و در این مدت بیشتر به عنوان آهنگساز و تنظیم کننده مشغول بود , ایشان سه سال بعد خوانندگی را نیز به فعالیت های موسیقی خود اضافه کرد و چند کار را بصورت تک آهنگ منتشر کرد. بیشتر کارهای عبدالسلام با زبان بلوچی و سبک پاپ وموسیقی مدرن وتلفیقی می باشد.

تنظیم کننده و آهنگساز بلوچ عبدالسلام بلوچی مدت زیادی با اسم مستعار علی نظری فعالیت میکرد ایشان همچنین با هنرمندان زیادی در سطح استان و کشور همکاری داشته  که بیشترین همکاری را با هادی نارویی خواننده ی سبک پاپ و مطرح بلوچستان داشته است از دیگر هنرمندانی که عبدالسلام با آنها کار کرده است می توان به سهیل زمانی محمود سرحدی مرتضی صبوری محسن پیرزاده امید بامری سعید بلوچ اشاره کرد.

در زیر دوتا از کارهای عبدالسلام بلوچی را می توانید از سایت هنرمندان بلوچستان دانلود کنید.

لینک آهنگ تو چی زانه

لینک آهنگ کَسَم

به گزارش سایت هنرمندان بلوچستان , استاد ماشاالله بامری یکی از بزرگان عرصه موسیقی و از جمله خوانندگان، نوازندگان و مقام‌دان‌های منطقه‌ی سیستان و بلوچستان در سال ۱۳۳۰ در ایرانشهر متولد شد وی از سن ۸ سالگی به هنر موسیقی و خوانندگی روی آورد همچنین از کودکی آموختن ساز دهلک را آغاز کرد و سپس به خوانندگی پرداخت. استاد آوازه خوان بلوچ، خنیاگر، پژوهشگر موسیقی بلوچستان و نوازنده تنبورک بود. این پیشکسوت موسیقی بلوچ، بیش از هفتاد لوح سپاس، تقدیر نامه و دیپلم افتخار از جشنواره های موسیقی محلی، ملی و بین‌المللی کسب کرد. بامری در طول فعالیت هنری خود در کشورهای فرانسه، آلمان، امارات، ونزوئلا، هلند و ترکیه کنسرت‌هایی را برگزار کرده است.او همچنین از مشهورترین خوانندگان صوت یا ترانه‌های مردمی بلوچستان به سبک قدیم است. استاد بامری در اواخر دهه ۶۰ شمسی، گروه موسیقی آوای دل را بنیان نهاد و از آن پس اجراهای متعددی برگزار نمود. وی همچنین با گروه رستاک در اجرای موسیقی بلوچی همکاری نمود. بامری، مقام نخست جشنواره هایی چون نی نوازان، موسیقی حماسی، آئینه و آواز، موسیقی فجر، ذکر و ذاکرین و موسیقی نواحی کرمان را در کارنامه خود دارد. از وی در هفتمین جشنواره موسیقی نواحی، به عنوان بزرگترین پژوهشگر موسیقی سیستان و بلوچستان، تجلیل به عمل آمد. و درمجموع بیش از 70 لوح تقدیر و سپاس در کارنامه‌ی حرفه‌ای موسیقایی خود داشت. آخرین اجرای این موسیقی‌دان بلوچستانی درتالار بتهوون خانه‌ی هنرمندان تهران برگزار شد و مورد استقبال موسیقی‌دوستان قرار گرفت. بامری پس از چندین ماه تحمل با سرطان روده، در روز شنبه، یکم مرداد ۱۳۹۰ در سن ۶۰ سالگی درگذشت  

پخش آنلاین و دانلود ویدئوی همکاری استاد با گروه رستاک

دریافت

زندگی نامه شاعر بلوچستان دادمحمد درازهی هنرمند سراوانی

بیوگرافی مرحوم دادمحمد درازهی شاعر فقید بلوچ سراوانی

سایت هنرمندان بلوچستان - مرحوم دادمحمد درازهی ، فرزند گاجیهان در روستای مورتی بخش بم پشت یکی از بخش‌های شهرستان سراوان در استان سیستان و بلوچستان، چشم به جهان گشود.

در سن 21 سالگی ازدواج می کند و بعد از چند سال زندگی در زادگاه خویش به روستای کنت، بخش هیدوج نقل مکان می کند و به کارکشاورزی مشغول می شود. وی در سال 1360 ه.ش درروستای چاهان بم پشت دارفانی را وداع گفته ودرهمان مکان دفن می گردد .

ازآنجا که درزمان ایشان مدرسه ای درمنطقه وجود نداشته،ایشان از نعمت خواندن ونوشتن محروم بودند،اما با این وجود،اشعاری را می سروده که شعرای امروزی را به حیرت وا می دارد .

اکثر اشعار ایشان به صورت پند و اندرز، خاطرات زندگی، مشکلات اجتماعی و... می باشد که بیشتر این اشعار توسط فرزندش ، محمّد صالح در آن زمان ضبط و ثبت گردیده است، که خود ایشان هم از شعرای برجسته ای است که بیشتر به زبان فارسی شعر می گوید . علاقمندان می توانند برای کسب اطلاعات بیشتر به ایشان (حاجی محمّد صالح درازهی ساکن روستای کنت) مراجعه کنند .

درضمن علاوه بر کتاب غزلیات،ایشان یک جزء از قرآن کریم و چهل حدیث را نیز به نظم درآورده که هنوزبه چاپ نرسیده است .

متن شعر بلوچی از شاعر بلوچ سراونی دادمحمد درازهی  

در اول یادکنان ربّ ءُ رحمانین رحیم                 پادشاه  ءِ کُل عالم هفت ءِ آسمان ءِ زمین

ءَ محمّد مصطفی پیغمبر ءِ سالار دین                چهار یاران دوست داران از دل ءِ صدق و یقین

حضرت ءِ دّورین ابوبکر ءُ عمر سالار دین        شاه عثمان غنی ءَ شیر یزدان عارفین

آدم ءِ جوط کورت الهی از چما روی زمین          یا دَهت میِ جدّی ءِ حلاف ءَ شیطان ءِ ابلیس لعین

آدمِ سجده مکن هیچکس که حاکی از زمین          لعنت ءِش دات‌ ءِ من کوط ءَ حکم ربّ العالمین

زورتگی ضد ءُ حسد کورتی صلح و سازشی       آدم حاکی از زمین ءَ من چه شعله آتشی

عقلان دلگوش کنیت نیستت جهان ءَ اعتبار        کس په دنیای نمانیت نبتین پایدار

من گو شان شعری بلوچی تا بمانیت یادگار          شِنگِ بیت کُلین جهان ئِ بر تمامین مُلک و شهر

میرولی محمد نهنگین چوط بروتین زهرمار         کورتگی کورکی من بط ءَ بستگی لانگ ءِ کتار

چوطین ورنایءِ بزورتین هم تپاکین سه وچهار     حکم شاهین کردگار ءَ بوتگ مهری ءِ سوار

رفتگت من مُکران ئَ زورتگی زالی میار            شا شاملنت زاکی پتو و مانت تو مئی چوک ببر

مئی لوک ءِ همراهی هرابین کورتکی ماراسزار     کیتگی بی بی  من دست ءَ کورتی مهرءِ سوار

رفتگت من هونگِ شهرءَ نشتگ سُهرابی گورءَ     اسبی کهین حالءَ کپتین چانکور ملّا چاکروز

یهتگت ملّا شتابی اودا میریءِ پترءَ                   میرمبربندا چُددیم تو ببخشاءِ مرا

ءِ خبر سکین میاری بر بلوچانی درءَ                  عرض وفریادءِ نزورتگ موتی یهتگ چه ءِ برا

بُرتگی من زامران ءِ هنچو طِ کءُ و ظاهرءَ           ینستتی تُرسی چه کس ءَ ملی چو شیرءِ نرا

رفتگ من زامرانءِ ءُ دا میر نیکیءِ کورا              منزلءُ جا گاهی کپتک نشتگ پولین پترءَ

میرین لال محمد بکوشتین عاقلین بی درورءَ           ءِ خبرسکین میاری بر بلوچانی درءَ

مجلسءُ دیوانش کپتگ نشتت پولینت پترء               ساعتی کونطین بکوستین یهتا براهیم اش درءَ  

بیوگرافی علی سپاهیان هنرمند موسیقی و فیلم بلوچستان

علی سپاهیان: هنرمند خواننده و نوازنده بلوچ یرانشهری در سال ۱۳۷۱ چشم به جهان گشود و پس از طی دوران ابتدایی تحصیلی خود از همان سالهای اول زندگی اش علاقه خود را به دنیای پر فراز و نشیب و پهناور هنر حس کرد وی در همان سالها در طرح های هنری اوقات فراغت پایگاه بسیج محله ایی ابتدا در رشته تئاتر کار خود را آغاز نمود که بنا به دلایلی با انحلال گروه هنریشان برای مدتی حس هنری اش کمرنگ شد اما با ورود به سن ۱۷سالگی در دبیرستان جرقه های هنری در او ایجاد شد که وی را به نوشتن تئاتر های طنز وا داشت وی با بازی در این نمایشها خود را در دل اساتید هنری خویش جای داد که این زمینه ایی شد تا به صورت جدی تر کار هنر را در پیش گیرد و اما چگونگی ملحق شدن این هنرمند جوان به دنیای موسیقی: در سال سوم دبیرستان در حالی که وی بازیگر تئاتر بود اما کار گروههای سرود را نیز به دلیل علاقه اش به هنر دنبال میکرد روز جشن بزرگ ۲۲بهمن فرا رسید از بخت بد تک خوان گروه سرود و خوش اقبالی علی سپاهیان تک خوان گروه مریض میشود و علی سپاهیان به صورت تست سرود را با خود زمزمه میکند که مورد توجه دوستانش قرار میگیرد و توانایی اش را در زمینه آواز میستایند که این خود باعث ایجاد انگیزه برای وی میگردد و باعث میشود که او کار خوانندگی را در کنار تئاتر آغاز و ادامه دهد در جستجوی هنر با استادان زیادی آشنا میگردد که از جمله آنها استاد محمد عمر سامی و استاد، حامد آباد نوازندگان بنجو و همچنین استاد عبدالرحمن دستیار پیشکسوت خوانندگی و نوازنده دهلک را میتوان نام برد که این باعث پیشرفت او در زمینه موسیقی شد اما این هنرمند جوان تنها به این بسنده نکرد بنا به علاقه اش به سبک موسیقی پاپ برای اولین بار در سال ۸۷ اولین آهنگ پاپ بلوچی خود را به نام صنم با ترانه سرایی و میکس و مسترینگ خودش خواند که با استقبال کم نظیر جوانان به دلیل جدید بودن سبک مواجه شد و یک دلگرمی برای ادامه حرفه ایی کار موسیقی برای وی ایجاد شد. او هم اکنون در گروه هنری دستان خالی (فنوج و ایرانشهر)به عنوان بازیگر تئاتر و در گروه هنری ورنایان بلوچ ایرانشهر به عنوان خواننده و نوازنده کیبورد مشغول فعالیت است به امید موفقیت های روز افزون برای این هنرمند جوان و تمام هنرمندان ایران زمین علی الخصوص هنرمندان با استعداد خطه ی بلوچستان

زندگی نامه سوگول خجسته نوازنده ی  نی بانوی هنرمند بلوچ

بیوگرافی هنرمند زن بلوچ سوگول خجسته نوازنده ی نی سوگل خجسته بانوی هنرمند بلوچستان نوازنده نی متولد یکم  فروردین 1369 در شهر زاهدان می باشد که در کودکی به تهران رفت و در آنجا بزرگ شد. وی فارغ التحصیل هنرستان موسیقی می باشد. در سن 11 سالگی فراگیری موسیقی را آغاز کرد و از مقطع تحصیلی متوسطه وارد هنرستان شد و با دروس آکادمیک موسیقی آشنا گردید. پس از آن در رشته های نوازندگی موسیقی ایرانی در مقطع کارشناسی از دانشگاه هنر تهران فارغ التحصیل شد. وی از محضر اساتید عبدالنقی افشارنیا، محمد علی کیانی نژاد، محمد کاظم موسوی، سیامک جهانگیری، داوود ورزیده و پوریا شیوافرد بهره جسته و نزد استاد معصومه مهر علی به فراگیری ردیف آوازی و تکنیک های آن پرداخت. بانو سوگول خجسته در حال حاضر مشغول تدریس در زمینه دروس تخصصی موسیقی و اجرای کنسرت و برگزاری کلاس های اموزشی می باشد.

تخصص ها:

نی برای بزرگسالان،ارف،پیانو برای کودکان.سلفژ ،تئوری و دشیفراژ

فعالیت ها:

• رونمایی از آلبوم «تو همه، ما هیچ» به آهنگسازی داوود آزاد – فرهنگسرای ارسباران، 1393
• همخوانی در آلبوم انتشار یافته با نام «فصل سرد» به آهنگسازی محمد علی نجف پور، 1392
• همکاری با گروه بانوان «ژیوار»

اجراها:

• اختتامیه جشنواره موسیقی فجر ، تالار وحدت ، بهمن 1392
• حوزه هنری ، آبان 1392
• بزرگداشت استاد یوسف زمانی ، فرهنگسرای ارسباران ، شهریور 1392
• اجرا برای شبکه کردستان سلیمانیه، شهریور 1392
• اجرا برای سازمان زیباسازی شهرداری تهران ، مهر 1392
• اجرا برای حمایت از کودکان کار، بیمارستان آتیه، اسفند 1391
• فرهنگسرای نیاوران، بهمن 1391
• مجتمع فرهنگی هنری فجر، سنندج ، مهر 1391
• جشنواره موسیقی فجر، فرهنگسرای نیاوران، بهمن 1390
• اجرا در تالار وحدت، شهریور 1390
• اجرا برای شرکت مینو، مرداد 1390
• ساخت و انتخاب موسیقی برای نمایش شش شخصیت در جستجوی نویسنده به کارگردانی دانیال خجسته، سالن صمیمی مفخم دانشگاه تهران - پانزدهمین جشنواره بین المللی تئاتر تهران، 1391
• اجرای آواز کلاسیک، انجمن فرهنگی هنری اتریش (okf)
• همکاری با گروه بانوان فریبا هدایتی، 1389
• همکاری با گروه آوازی و سازی معصومه مهرعلی، 1389
• همکاری با ارکستر دانشگاه هنر به سرپرستی محمود بالنده، اسفند 1390
• همکاری با ارکستر دانشگاه هنر به سرپرستی پریچهر خواجه، 1390
• همکاری با ارکستر دانشگاه هنر به سرپرستی احسان ذبیحی فر، 1391
• همکاری با ارکستر شهاب فیاض
• اجرا برای اجلاس سران، تالار وحدت
• همکاری با ارکستر نادر سینکی، سالن حجاب
• همکاری با ارکستر کرال شهلا میلانی، تالار وحدت

نقل قولی از خانم سوگول خجسته درباره ی زندگی هنری اش

من از کودکی به تهران امدم و با فرهنگ اینجا بزرگ شدم اما ارادتم و حس ناسیونالیستی ام به زادگاهم هیچگاه کمرنگ نشد.زمانی که به هنرستان امدم در هنرستان تنها موسیقی کلاسیک ایرانی و غربی تدریس میشد و من تصمیم گرفتم بعد از تسلط بر موسیقی ایرانی به پژوهش در خصوص موسیقی بلوچ بپردازم و ریشه ی تفکراتم را دراین موسیقی بجویم و با استفاده از تاثیراتی که این موسیقی و فرهنگ بر من و تفکراتم گذاشت ،ایده ها و طرح های هنری ام را پردازش و به مرحله انجام برسانم .بی شک این ایده ها متاثر از قومیت و فرهنگ من است.و انچه مسلم است به دلیل پاره ای تعصبات منطقه نتوانستم موسیقی را در زادگاهم دنبال کنم ازین رو برای تحقق اهداف موسیقایی ام تهران را برای تحصیل موسیقی انتخاب کردم.  

زندگی نامه شیرمحمد اسپندار دونلی نواز بلوچ

هنر بلوچ , هنر بلوچستان , آهنگ محلی , موسیقی بلوچی , موسیقی سنتی ایرانی

بیوگرافی استاد شیر محمد اسپندار یکی از نوازندگان مطرح ساز دونلی در ایران و جهان

نام اصلی	شیرمحمد اسپندار
تولد	۱۳۱۰ بمپور، استان سیستان و بلوچستان
سبک‌(ها)	موسیقی اصیل ایرانی
ساز(ها)	دونلی یا دونی
سال‌های فعالیت	از ۱۳۳۰
ناشرین	شرکت ماهور
سازهای برجسته
دونلی
نوع صوت	ساز بادی

زندگی نامه

استاد شیرمحمد اسپندار در سال ۱۳۱۰ هجری خورشیدی در بمپور بلوچستان متولد گردید. در نوجوانی به کراچی پاکستان رفت و در سال ۱۳۳۷ پس از کسب تجربه در زمینهٔ موسیقی به ایران بازگشت. وی تا سال ۱۳۶۲ برای نواختن موسیقی بلوچی از تک نی هم استفاده می‌کرده‌است. او موفق به کسب دکترای افتخاری موسیقی سنتی از کشور فرانسه و دیپلم افتخار نوازندگی در ایران شده‌است. تندیس او و نخستین دونلی در موزه تهران به یادگار گذاشته شده‌است. وی نواختن دونی را با نگاه کردن به انگشتان کسی که همزمان در دو نی می‌نواخته، فراگرفته است. آن گونه که شیرمحمد اسپندار می‌گوید تنها یک نفر در استان پهناور سیستان و بلوچستان، نواختن دونی را از او آموخته که آن یک نفر هم در سال ۱۳۹۰ بر اثر سانحه تصادف از دنیا می‌رود. او با درآمد ماهیانه ۱۸۰ هزار تومان که از وزارت ارشاد دریافت می‌کند، زندگی خود را اداره می‌کند.

آثار

• موسیقی بلوچستان، منتشر شده توسط مؤسسه فرهنگی هنری ماهور، مجوز انتشار شماره ۱۱۱۸، تابستان ۱۳۷۹

آهنگ‌ها:

• ۱- لیکو دلگانی
• ۲- ذوالجلال - گواتی
• ۳- ساز بادی - گواتی
• ۴- مست قلندر (آوازی) - گواتی
• ۵- ذهیروک جبل / غزل
• ۶- مست قلندر - (بدون آواز) - گواتی
• ۷- سوت
• ۸- کردی (آوازی)
• ۹- قلندر، مست قلندر - گواتی
• ۱۰- ساز بادی - گواتی
• ۱۱- سوت براهویی
• ۱۲- کلمپور (ساز بادی) - گواتی (آوازی)
• ۱۳- ساز بادی - گواتی
• ۱۴- غزل / ذکر لا اله الا الله
• ۱۵- لیکو دلگانی
• اسپندار، منتشر شده توسط کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، شماره ثبت: ‌۴۶۸۵ از کتابخانه ملی ایران،

زندگی نامه مهتاب نوروزی استاد سوزن دوزی بلوچی

هنر بلوچ , بیوگرافی هنرمندان بلوچستان , معرفی هنر بلوچستان

زاده	مهتاب نوروزی ۱۳۱۳ خورشیدی روستای قاسم آباد، بمپور,
مرگ	شامگاه جمعه ۲۴ تیر ۱۳۹۱ قاسم‌آباد,
ملیت	ایرانی
شناخته‌شده برای	سوزندوز بلوچ
سبک	سوزندوزی،بلوچی

مهتاب نوروزی (درگذشتهٔ ۲۴ تیر ۱۳۹۱ در روستای قاسم‌آباد بمپور) مشهورترین سوزن‌دوز بلوچستان ایران بود. تعدادی از آثار مهتاب نوروزی در مجموعهٔ سعدآباد تهران نگهداری می‌شود. لباس‌های درباری که او به همراه دیگر سوزن‌دوزان بلوچ به سفارش فرح دیبا، ملکهٔ سابق ایران در دههٔ پنجاه خورشیدی دوخته‌بود، از جمله این آثار است

زندگی

مهتاب نوروزی از کودکی سوزن‌دوزی می‌کرد و در شانزده‌سالگی هم استاد شد و در مجموع به مدت ۶۳ سال به سوزن‌دوزی ادامه داد. او این هنر را از مادرش یاد گرفته بود. مهتاب هیچ‌وقت ازدواج نکرد و همیشه تنها بود؛ او در این باره می‌گفت:

وقتی خواستگار برایم می‌آمد یک تکه پارچه برمی‌داشتم و می‌رفتم توی یک اتاق سوزن‌دوزی می‌کردم. هیچ وقت هم عاشق نشدم چون آن زمان رسم نبود که شوهر را ببینی. فقط باید به حرف خانواده‌ات گوش می‌کردی اما من هیچ وقت دل به هیچ مردی ندادم! خانواده‌ام هم که وقتی فهمیدند دلم نمی‌خواهد ازدواج کنم دیگر کاری به کارم نداشتند.

با این وجود اما می‌گفت که همهٔ دختران روستا فرزندانش هستند و به همهٔ آن‌ها سوزن‌دوزی یاد می‌داد. او نزدیک به ۵۰ سال روی پارچه‌ها، نقش بلوچ زد تا آن‌جا که در چهار سال گذشته به‌خاطر دیسک کمر، از ادامهٔ کار باز ایستاد. علاوه‌بر مشکلات کمرش به آلزایمر هم مبتلا شده بود و برای همین در سال‌های آخر عمرش نزد برادرزاده‌اش، زینب نوروزی که حالا خودش استاد سوزن‌دوزی شده‌است زندگی می‌کرد. ادارهٔ میراث فرهنگی استان سیستان و بلوچستان از سال ۱۳۸۶ برای او ۱۶ سال سابقهٔ کار در نظر گرفت و بر اساس آن به او حقوق بازنشستگی می‌پرداخت. پس از تقدیری که فرهنگستان هنر از مهتاب نوروزی و سیزده هنرمند دیگر در برنامهٔ «گنجینه‌های از یاد رفتهٔ هنر ایرانی» در سال ۱۳۸۶ انجام داد به سال‌ها تلاش او در اداره‌های مختلف استان سیستان و بلوچستان برای دریافت حقوق بازنشستگی و بیمه‌شدن پایان داده شد و مقرری در پنج سال آخر عمر مهتاب نوروزی که به دلیل کهولت سن و کم بینایی دیگر قادر به سوزن‌دوزی نبود، پرداخت شد. در نهایت او در شامگاه جمعه ۲۴ تیر ۱۳۹۱ در زادگاهش روستای قاسم‌آباد در هفت‌کیلومتری بمپور در سن ۷۸ سالگی درگذشت.

آثار

دست‌آفریده‌های این بانوی سوزن‌دوز در نمایشگاه‌های داخل و خارج از ایران بارها به نمایش درآمده و نظر همگان را به خود جلب کرده‌است و مورد استقبال همگان قرار گرفته است. کارهای ایشان بارها به فرانسه رفته و در مزون‌های مختلف آن دیار به عنوان کار تکمیلی لباس‌های فاخر مورد استفاده قرار گرفته‌است. این بانو به جز سوزن‌دوزی در پریواردوزی، سیاه‌دوزی، آینه‌دوزی، سکه‌دوزی و رودوزی نیز در منطقهٔ سیستان و بلوچستان سرآمد همگان بود و اکثر دختران این خطه از هنر و دانش وی بهره‌مند شدند. او در جوانی به‌خاطر ظرافت بی‌مانندی که در کار سوزن‌دوزی داشت، انتخاب شد تا بر لباس‌های فرح دیبا نقش بزند که اکنون در مجموعهٔ سعدآباد به نمایش گذاشته شده‌اند، بی‌آن‌که نامی از این هنرمند برجسته در کنار آن‌ها آورده شده باشد. فیلم‌های مستند زیادی از زندگی این هنرمند برجستهٔ صنایع دستی شناخته شده‌ است، اما کمتر کسی او را می‌شناخت یا از او سراغی می‌گرفت.

تقدیرها

مهتاب نوروزی از وزارت ارشاد نشان درجهٔ یک هنری گرفت و قرار بود مهر اصالت یونسکو را هم دریافت کند. همچنین در سال ۱۳۸۶ فرهنگستان هنر از مهتاب نوروزی و سیزده هنرمند دیگر در برنامهٔ «گنجینه‌های از یاد رفتهٔ هنر ایرانی» تقدیر کرد.

زندگی نامه ایوب ایوبی شاعر بلوچ + غزل بلوچی به همراه ترجمه فارسی

ایـّوب ایـّوبی نام پدر علی متولد روز شنبه 4 اسفند1358 درروستای حمیری  وفات در مرداد ماه 1400 تحصیلات ابتدایی در: دهستان حمیری , مقطع راهنمایی: بخش ساربوک ,مقطع متوسطه( دبیرستان):شهرستانهای نیکشهر و چابهار , تحصیلات عالی : زاهدان اوّلین استادش: جدّ بزرگوارش مولانا عبدالمجید ملازهی سربازی که الفبای زبان بلوچی را به ایشان آموخت . محل خدمت : آموزش وپرورش در شهرستانهای زاهدان؛ نیکشهرو چابهاردوسال آغازین خدمت در بخش بنت و روستای دِهان آثار چاپ شده :  دستور زبان بلوچی به فارسی(دستور تطبیقی) : انتشارات اساطیر: تهران از نجات تا نشاط :انتشارات بنفام: تهران *) مجموعه داستانی:زیرپلک نوجوانی انتشارات:تفتان؛زاهدان (فارسی ؛ بلوچی) آموزش شعرکلاسیک(قافیه؛عَروض)انتشارات صدیقی زاهدان فارسی؛بلوچی آثار دیگر:  ضرب المثلهای بلوچی , واژه نامه بلوچی به فارسی , مجموعه ی طنز سکوت پُر صدای برَره , مجموعه اشعاراز رؤیا تا رؤیا( انتشارات تفتان) [caption id="" align="alignright" width="200"] ایوب ایوبی شاعر بلوچستان[/caption]

متن شعر بلوچی

غزل بلوچی همراه با ترجمه از استاد ایوب ایوبی شاعر بلوچستان

گزل  بلوچی =غزل

پُلا بـِچا چوش بـڃ بَرا کـﭹـنی کـُـتـَگ گل را ببین بدون غنچه و خوشبویی خسته شده

تُسْتَگ دلی! راهَـئ سَرا کـﭹـنی کـُـتـَگ از حال رفته و سر راهی درمانده است دل ؛ بَزَّگـﭹـن وَش نالـَگِن مَرچی ادا و امروز دل بیچاره از درد واندوه به نالش افتاده بارﭹـن چیا چوش یَـبَّـرا کـﭹـنی کـُـتـَگ نمی دانم چرا یک دفعه دلم چنین خسته شده دل؛ بَزّگـﭹـن کـَشّی تهی ظلمان پَه سَر دل ضعیفم ظلمهایت را به دوش کشیده وچنین گشته زانـُن پَدا چوش پـﭹـسَرا کـﭹـنی کـُـتـَگ اطمینان دارم که ماننددفعه قبل خسته شدست گـُل بَزّگـﭹـن وَش نالـَگِن پَر هانـُلا گلهای ضعیف دنیا همیشه در پی معشوق نالانند زانـُن پَدا چا اِشکرا کـﭹـنی کـُـتـَگ اطمینان دارم اخگر بی مهری یار؛ مسبب خستگی اش است