هنر بلوچ | هنرمندان بلوچستان | صنایع دستی بلوچی | آهنگ بلوچی | بلوچ موزیک | زیمل

شعر در وصف شهرستان ایرانشهر استان سیستان و بلوچستان

متن شعر در وصف ایرانشهرو  استان سیستان و بلوچستان شاعر : محمد امین سپاهیان ???? سلام ای وسعت ایمان/ سلام ای قلعه شیران سلام ای شهر ایرانشهر /دیار مردم ایران سلام اي شهرسلطاني /سلام اي شهر قراني سلام برنور و برطوبي /سلام اي شهر نوراني گذرگاه سكندرتو /نشيمن گاه رهبرتو تو شهر مير وملايي /پر از پير وقلندر تو ديار بلبل بستان /عزیز مردم ا ستان قمر ماه سخندانان/خطيب اين بلوچستان سلام اي پهره قاجار /سلام اي منزل سردار سلام بر نوكر وزرگر/سلام ارباب خوشرفتار ديار گندم و سبزه /پر از خرماي خوشمزه ديار عفت وپاكي /تو خصم مردم هرزه لباس ورقص و اوازت/ كهور و وشك و دازت                  نماد بي نظير تو/ خلوص مردم نازت پليوار وچكن دوزی /نشان عشق وپيروزي                   هنرمندند زنان تو /پي ايمان وبهروزي عزیزانی زسیستانند/به ایرانشهر چو مهمانند              خدوم مردم شهرند/عزیز ونورچشمانند عزيزاني ز بيرجندند /پر از ايمان ولبخندند                    گروهي تاجر وكاسب /بسي محروم و دردمندند عزيزاني زبزمانند/ زدلگان و ز مكسانند                        مهاجرهاي ايرانشهر/ شرافتمند و انسانند گروهي اهل سرحدند /بلوچ جد ودر جدند                    گروهي ترك وبنايند/ زقوچان ونهاوندند گروهي اهل كرمانند/ زنرماشير وريگانند                    گروهي تركمنهايند/ گلانی از گلستانند گروهی از سراوانند/ نماد علم و عر فانند                  ز شهر مولوی شهداد/ عزیز قوم مسکانند ز جالق وزابلی هستند/نماد همدلی هستند             نمادصنعت دستی /سفالین گلی هستند گروهی تاج نیکانند/ ز نیکان شهر و رندانند                گروهی چابهاری ها /ز بحر پاک عمانند بنازم سر کهورانت /زلال اب نهرانت                     بنازم ملك مير عازم/ به ابتر شهر ميرانت بنازم شهدرازت را/ نسيم دل نوازت را                      كليران و كنارو را /زمين پاك و نازت را به دتك و دامن كجكوش /ديار مردم پرجوش              ديار عالمان دين /ديار مردم باهوش بنازم مردم سرباز /كه هم شوخند وهم طنا ز            نازم قلعه بمپور/ به اسپندارپر اواز بنازم نازنين لاشار/ ز ايمان مردمش سرشار              بنازم راسك وپيشينت/ بنازم مردم اشار بنازم خضر بزمانت /معادن را به مکسانت                 بنازم جلگه هاشم /بنازم شهر دلگانت تمدن های خاموشت /به اب گرم پر جوشت               به اسپي دژ چون شوشت/ به مردان كفن پوشت به مرداني كه جنگيدند /ز بعثی ها نترسیدند            فدا کر دند تن خویشتن/ چو ظلم اجنبی دیدند بنازم اهل سنت را /محبان ولایت را                    بنازم شيعه وسني/ همه اقشار ملت را بنازم نخبه هایت را /به دانش اسوه هایت را              بنازم کو ون چون قم /شکوه حوزه هایت را بنازم شاعر دینی /به عبدالله پیشینی                       به سعدی در بلوچستان/ به دور از کبر و خود بینی بنازم بر تشيع من/ در اين جمع وتجمع من                  صراط مستقيم ديدم /پر از نور و تشعشع من بنازم شهر فرهنگی /پر از احساس یک رنگی              بنازم شهر ایرانشهر /که به از خاک افرنگی امين از سيب وسوراني/ امین از گنگزارانی                   تو هستی از بلا نوشان/ به ابتر شهر میرانی شاعر: محمد امین سپاهيان